почита́й нареч., обл.

1. лічы́; (почти) ама́ль (што);

почита́й что год прошёл ама́ль (лічы́) што год прайшо́ў;

2. (пожалуй) бада́й; (вероятно) напэ́ўна;

он, почита́й, здесь и не быва́л ён, бада́й (напэ́ўна), тут і не быва́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брандма́йстар, ‑тра, м.

Уст. Начальнік пажарнай каманды. Не дрэнныя брандмайстар вочы мае: Надоечы Здалёк Убачыў ён дымок А дыму ж без агню, напэўна, не бывае. Крапіва.

[Ням. Brandmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаро́ддзе, ‑я, н.

Разм. Месца за агародамі. Хмыль усё стаяў на пагорку, напэўна, раздумваў, ісці яму вуліцай ці па загароддзю, хаваючыся ад людскіх вачэй. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вочависта ’відавочна, напэўна’ (Яруш.). Ст.-бел. очевисте, очевисто, очивисте, очивисто ’асабіста, відавочна’. Запазычанне з польск. oczywiście ’тс’ (Булыка, Запазыч., 238).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праскавыта́ць, ‑вычу, ‑вычаш, ‑выча; зак.

1. Абазвацца скавытаннем. «Я гаспадыніна Балонка! — Праскавытала сучка звонка, — Цяпер ты [Барбос] ўсё, напэўна, зразумеў?» Корбан.

2. Скавытаць некаторы час. Праскавытаць усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doubtless

[ˈdaʊtləs]

1.

adv.

1) напэ́ўна, без сумне́ву

2) праўдападо́бна

2.

adj.

пэ́ўны, бессумне́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

определённо нареч.

1. (точно) пэ́ўна, бясспрэ́чна;

определённо знать что-л. пэ́ўна што-не́будзь ве́даць;

э́то ему́ определённо не нра́вилось гэ́та яму́ бясспрэ́чна не падаба́лася;

2. (безусловно) безумо́ўна, бясспрэ́чна, напэ́ўна, абавязко́ва;

мы определённо опозда́ем мы безумо́ўна (напэ́ўна) спо́знімся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

likely2 [ˈlaɪkli] adv. напэ́ўна, магчы́ма

most/very likely хутчэ́й за ўсё/ве́льмі вераго́дна;

not likely! infml ні ў я́кім ра́зе!; а як жа!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

параво́знік, ‑а, м.

Разм. Чыгуначны рабочы, які абслугоўвае паравоз. Трэба быць, напэўна, сапраўды паравознікам, каб ведаць, што адчувае машыніст перад адпраўкай лакаматыва ў рэйс!.. Васілёнак. // Разм. Работнік паравозабудаўнічага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Змучыцца, спакутавацца (звычайна пра душу, сэрца). Сэрца маці збалела ў трывозе. Новікаў. За вайну, напэўна, дружа мой, Перажыў і ты, збалеў душой. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)