брандма́йстар, ‑тра, м.
Уст. Начальнік пажарнай каманды. Не дрэнныя брандмайстар вочы мае: Надоечы Здалёк Убачыў ён дымок А дыму ж без агню, напэўна, не бывае. Крапіва.
[Ням. Brandmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)