абавя́зак м. 1. Pflicht f -, -en; Verpflíchtung f -, -en; Oblíegenheit f -, -en, Funktion f -, -en (службовы – звыч мн.);

службо́выя абавя́зкі Díenstpflichten pl;

грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht;

вайско́вы [во́інскі] абавя́зак Wéhrpflicht f;

лічы́ць за свой абавя́зак für séine Pflicht hálten;

выко́нваць свае́ абавя́зкі séine Pflíchten erfüllen;

вы́зваліць каго-н. ад абавя́зкаў j-n séiner Pflíchten entbínden*;

(часо́вы) выкана́ўца абавя́зкаў stéllvertretend; amtíerend; in Vertrétung (пры подпісе на дакументах);

наклада́ць абавя́зкі на каго-н. j-m Verpflíchtungen áuferlegen;

гэ́та ўвахо́дзіць у мае́ абавя́зкі das ist méine Pflicht;

2. гл. абавязацельства

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

apply

[əˈplaɪ]

1.

v.t.

1) наклада́ць, пакрыва́ць, ма́заць

to apply varnish — пакрыва́ць ла́кам

2) ужыва́ць, тарнава́ць

to apply the rule — тарнава́ць пра́віла

3) аддава́цца чаму́; стара́цца, бра́цца

He applied himself to learning French — Ён узя́ўся за вывучэ́ньне францу́скае мо́вы

2.

v.i.

1) тарнава́цца

2) даты́чыць

This rule applies to all — Гэ́тае пра́віла даты́чыць ўсі́х

3) падава́ць зая́ву; прасі́ць

to apply for a job — пада́ць зая́ву на пра́цу

They applied for help — Яны́ прасі́лі дапамо́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fine

I [faɪn]

1.

adj.

1) высакая́касны, ве́льмі до́бры, даскана́лы, выда́тны, фа́йны

2) ачы́шчаны, высакапро́бны (пра зо́лата)

3) ве́льмі дро́бны або́ то́нкі; даліка́тны

fine lace — то́нкія кару́нкі

fine skin — даліка́тная ску́ра

4) во́стры

a fine edge — во́страе лязо́

5) то́нкі

fine distinction — то́нкае адро́зьненьне

6) прыго́жы; згра́бны (чалаве́к); вы́танчаны (пра стыль мо́вы)

7) харо́шы, паго́дны (пра надво́р’е)

8) кваліфікава́ны (наста́ўнік)

2.

adv., informal

фа́йна, выда́тна

•

- fine arts

II [faɪn]

1.

n.

штраф -у m.

2.

v.t.

штрафава́ць; наклада́ць штраф на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

печа́ть​I ж.

1. (штамп, печатка) пяча́тка, -кі ж.; пяча́ць, -ці ж.;

госуда́рственная печа́ть дзяржа́ўная пяча́ць;

печа́ть учрежде́ния пяча́тка ўстано́вы;

с приложе́нием печа́ти канц. з прыклада́ннем пяча́ткі;

сургу́чная печа́ть сургу́чная пяча́тка;

удостове́рить по́дпись печа́тью засве́дчыць по́дпіс пяча́ткай;

2. перен., мн. нет пяча́тка, -кі ж.; пяча́ць, -ці ж.; (отпечаток) адбі́так, -тка м.;

носи́ть печа́ть чего́-л. перен. насі́ць адбі́так чаго́-не́будзь;

быть отме́ченным печа́тью чего́-л. перен. быць адзна́чаным пяча́ццю (мець на сабе́ адбі́так) чаго́-не́будзь;

накла́дывать печа́ть перен. наклада́ць пяча́ць, адбі́так;

соломо́нова печа́ть бот. купе́на;

◊

печа́ть вре́мени адбі́так ча́су;

печа́ть молча́ния пяча́ць маўча́ння;

за семью́ печа́тями за сямю́ пяча́ткамі (пяча́цямі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

put

[pʊt]

v.t. put, putting

1) кла́сьці

to put knives and forks on the table — пакла́сьці нажы́ й відэ́льцы на стол

2) ста́віць

to put plates and glasses on the table — паста́віць тале́ркі й шкля́нкі на стол

3) прыво́дзіць

Put your room in order — Спара́дкуй свой пако́й

4) прадстаўля́ць, задава́ць

He put several questions to me — Ён зада́ў мне ко́лькі пыта́ньняў

5) прыблі́зна ацэ́ньваць

He puts the distance at five miles — Адле́гласьць ён ацэ́ньвае на пяць мі́ляў

6) наклада́ць

to put a tax on gasoline — накла́сьці пада́так на бэнзі́н

7) прыстасо́ўваць, прытарно́ўваць

to put into practice — тарнава́ць на пра́ктыцы

8) прыве́сьці (у пэ́ўны стан)

to put to shame — прысаро́мліваць

to put a stop to something — спыні́ць не́шта

to put to death — пакара́ць сьме́рцю

•

- put across

- put by

- put aside

- put away

- put back

- put down

- put forth

- put off

- put on

- put out

- put through

- put up

- put upon

- put up with

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)