most​2 [məʊst] adv.

1. (найвыш. ст. ад much) найбо́льш, бо́лей;

What do you like here (the) most? Што вам тут падабаецца найбольш?

2. (ужываецца для ўтварэння найвыш. ст. ад прыметнікаў і прыслоўяў) са́мы, найбо́льш;

the most beautiful place са́мае прыго́жае ме́сца;

This fact is mentioned most frequently. Гэты факт узгадваюць найбольш часта.

3. fml ве́льмі, надзвыча́йна;

It’s a most beautiful place. Гэта вельмі прыгожае месца.

4. AmE ама́ль;

I go to the store most every day. Я хаджу ў краму амаль кожны дзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

at the outside

informal

найбо́льш, у скра́йнім выпа́дку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паліксе́н, ‑у, м.

Спец. Найбольш распаўсюджаны мінерал з групы самароднай плаціны.

[Ад грэч. polýs — многа і xénos — чужы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́ты, ‑аў; адз. няма.

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (паўмалпы і малпы).

[Лац. primates.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэ́сінг, ‑а, м.

Адна з найбольш актыўных форм абароны ў спартыўных гульнях.

[Англ. pressing з лац. pressus — ціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рашу́чы, -ая, -ае.

1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў.

Р. чалавек.

2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды.

Р. адказ.

Рашучыя меры.

3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н.

Р. момант.

|| наз. рашу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sternmost

[ˈstɜ:rnmoʊst]

adj.

1) найбліжэ́йшы да кармы́

2) найбо́льш за́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

the latest

informal

найбо́льш суча́снае, найнаве́йшы стыль, фасо́н, мадэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аванга́рд, -а, М -дзе, м.

1. Частка войска або флоту, якая знаходзіцца наперадзе галоўных сіл.

2. перан. Вядучая, найбольш свядомая і актыўная частка якой-н. грамадскай групы, арганізацыі.

◊

У авангардзе — наперадзе, у першых радах.

|| прым. аванга́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

афе́лій, ‑я, м.

Спец. Найбольш аддалены ад Сонца пункт арбіты планеты або каметы.

[Ад грэч. apó — воддаль і hélios — Сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)