precyzyjny

precyzyjn|y

дакладны;

mechanika ~a — дакладная механіка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Матэматычная адукацыя, гл. Механіка-матэматычная адукацыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ква́нтавы ква́нтовый;

○ ~вая меха́ніка — ква́нтовая меха́ника;

~вая хі́мія — ква́нтовая хи́мия;

~вая электрадына́міка — ква́нтовая электродина́мика;

к. генера́тар — ква́нтовый генера́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятлі́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пятлясты. У познюю восень сорак першага года, калі ішлі цяжкія баі пад Масквой, пятлістыя дарогі вайны звялі ў адной роце Івана Салаўёва — нядаўняга механіка рамонтных майстэрань — і Сяргея Мажэйку — нядаўняга студэнта. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІДРАМЕХА́НІКА

(ад гідра... + механіка),

раздзел гідрааэрамеханікі, які вывучае рух і раўнавагу несціскальных вадкасцей і іх узаемадзеянне з цвёрдымі целамі. Уключае гідрастатыку і гідрадынаміку.

т. 5, с. 230

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фотамеха́ніка

(ад фота- + механіка)

сукупнасць спосабаў атрымання рэпрадукцый у паліграфіі з дапамогай фатаграфічных і хімічных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЭРАМЕХА́НІКА

(ад аэра... + механіка),

раздзел механікі, які вывучае раўнавагу і рух газападобных асяродцзяў і іх мех. ўзаемадзеянне з цвёрдымі целамі; частка гідрааэрамеханікі. Падзяляецца на аэрадынаміку і аэрастатыку.

т. 2, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́чный дакла́дны; (аккуратный) акура́тны;

то́чная меха́ника дакла́дная меха́ніка;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

то́чное вре́мя дакла́дны час;

то́чный челове́к акура́тны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біямеха́ніка

(ад бія- + механіка)

раздзел біяфізікі, які вывучае развіццё, будову і дзейнасць рухальнага апарату жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэрэамеха́ніка

(ад стэрэа- + механіка)

вучэнне аб дэфармацыях і напружаннях у дэталях канструкцый і машын пад знешнім уздзеяннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)