прака́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобных станах для надання яму патрэбнай формы, профілю.

П. труб.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

П. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярсцёнак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Прадмет, звычайна з дарагога металу, у форме абадка, абруча, часта з каштоўнымі камянямі, які носіцца на пальцы як упрыгажэнне ці як сімвал шлюбу.

Заручальны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаканка,

тэхніка мастацкай апрацоўкі металу.

т. 17, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чака́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. чаканіць.

2. мн. -і, -нак. Рэльефны адбітак, выкананы на металічным вырабе.

Шабля, упрыгожаная чаканкай.

3. Апрацаваная паверхня металу, загладжанае шво, трэшчына і пад. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Клі́мкаць ’удараць са звонам (па струнах, па металу)’ (Гарэц., Нік., Няч.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

металапакрыццё, ‑я, н.

Тонкі слой металу, нанесены на паверхню якога‑н. вырабу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́йка, ‑і, ДМ ‑пайцы; Р мн. ‑паек; ж.

Напаяны кавалак металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́жніца, ‑ы, ж.

Спец. Металічная форма для адліўкі металу ў выглядзе злітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гартава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для гартавання металу, металічных вырабаў. Гартавальная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суцэльнаметалі́чны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены цалкам з металу; з металічнай абалонкай. Суцэльнаметалічны вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)