квазістаты́чны

(ад квазі- + статычны);

к. працэс — працэс у фізічнай або хімічнай сістэме, які працякае настолькі марудна, што стан сістэмы ў любы момант часу можна лічыць раўнаважным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Сце́гацца ’сцягвацца; укарочвацца, праходзіць марудна, доўга (пра час)’ (ПСл). Гл. сцягацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vertrópfen

vi (s)

1) выцяка́ць (кропля за кропляй)

2) мару́дна прахо́дзіць, канча́цца (пра час)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спакваля́, прысл.

Разм. Паступова, патроху; марудна, павольна. Ноч спакваля ахінала зямлю. Асіпенка. Сучча трашчала, языкасты Касцёр займаўся спакваля. Лойка. Асобныя лісты, пачырванеўшы, абрываюцца і спакваля падаюць на дарогу. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і юннатаўскі. Наш юннацкі дзённік таксама папоўніўся. Праўда, развіваліся ікрынкі надта марудна.. А потым ікрынкі сталі мяняць сваю форму — выцягвацца ў даўжыню. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ба́ўна 1 ’вата’. Гл. ба́ваўна.

Ба́ўна 2 ’марудна’, ба́ўны. Гл. ба́віцца 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Марудна ісці, накульгваючы, перавальваючыся з нагі на нагу. Назаўтра Ніна бачыла Петруся зноў на полі. Ён прыкметна накульгваў, але неяк клыпаў з сажнем. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапту́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто топчацца без справы, марудна выконвае што‑н. [Загадчык гарадка:] — Машына гэтая далікатная, яна не любіць, калі дакранаецца да яе які-небудзь таптун, а не сапраўдны вадзіцель. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́лу прысл

1. (не спяшаючыся, марудна) lángsam;

2. (паступова, не адразу) allmählich;

3. (асцярожна) vórsichtig;

пама́лу! Vórsicht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чу́хацца

1. (скрэбці цела) sich krátzen [júcken – разм];

2. перан разм (марудна рабіць) zögern vi, trödeln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)