мару́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мару́дна мару́дней наймару́дней

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мару́дна нареч. ме́дленно, медли́тельно; ме́шкотно; каните́льно; копотли́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мару́днау́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мару́днау́дны мару́днау́дная мару́днау́днае мару́днау́дныя
Р. мару́днау́днага мару́днау́днай
мару́днау́днае
мару́днау́днага мару́днау́дных
Д. мару́днау́днаму мару́днау́днай мару́днау́днаму мару́днау́дным
В. мару́днау́дны (неадуш.)
мару́днау́днага (адуш.)
мару́днау́дную мару́днау́днае мару́днау́дныя (неадуш.)
мару́днау́дных (адуш.)
Т. мару́днау́дным мару́днау́днай
мару́днау́днаю
мару́днау́дным мару́днау́днымі
М. мару́днау́дным мару́днау́днай мару́днау́дным мару́днау́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клы́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Марудна ісці; клыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шкотно нареч., разг. мару́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

копотли́во нареч. капатлі́ва; (медлительно) мару́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціху́тка, прысл. (разм.)

1. Вельмі ціха, бясшумна.

2. Паволі, марудна.

3. Употай, цішком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяжкараствара́льны, -ая, -ае.

Які дрэнна, марудна раствараецца.

Цяжкарастваральныя солі.

|| наз. цяжкараствара́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клы́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Ісці марудна, накульгваючы, перавальваючыся з нагі на нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карпа́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм., зневаж.) Той, хто марудна робіць якую-н. работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)