sea breeze [ˈsi:bri:z] n. ве́цер з мо́ра, марскі́ брыз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штанда́рт воен., уст. штанда́р, -ра м.;

морско́й штанда́рт марскі́ штанда́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sea urchin

марскі́ во́жык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лагу́на, -ы, мн. -ы, -гу́н, ж.

1. Марскі заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой.

2. Унутраны вадаём атола, а таксама ўчастак мора паміж каралавым рыфам і берагам.

|| прым. лагу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trawler [ˈtrɔ:lə] n. тра́лер;

a sea-going trawler марскі́ тра́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fathom​1 [ˈfæðəm] n. марскі́ са́жань (мера глыбіні = 6 футаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

barnacle [ˈbɑ:nəkl] n. zool.

1. марскі́ малю́ск

2. рак-вуса́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арла́н, ‑а, м.

Буйная драпежная птушка, якая жыве каля водных прастораў і корміцца пераважна рыбай; марскі арол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́стрыца, ‑ы, ж.

Марскі малюск сямейства двухстворкавых, прыдатны да яды. І вустрыцы, і рабчыкі сцюарды ўжо нясуць. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыра́іць, ‑раю, ‑раіш, ‑раіць; зак., каго-што і з інф.

Разм. Даць параду, параіць. Прыраіць хвораму марскі курорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)