znaczek

м.

1. значок;

2. марка;

znaczek pocztowy — паштовая марка;

3. знак; крэска; мета; адзнака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gummed stamp

(envelope, etc.) пашто́вая ма́рка (канвэ́рт) з кле́ем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marka

I mark|a

I ж.

марка;

~a fabryczna — фабрычная марка;

mieć dobrą ~ę — мець добрую рэпутацыю

II ж.

марка (былая грашовая адзінка Германіі і Фінляндыі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мадэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Узорны экзэмпляр для вырабу чаго-н.

Новая м. сукенкі.

2. Макет якога-н. вырабу, часцей у зменшаным выглядзе.

М. самалёта.

3. Тып, марка канструкцыі.

Новая м. аўтамабіля.

4. Схема якой-н. з’явы або фізічнага аб’екта (спец.).

М. атама.

|| прым. мадэ́льны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hándelsmarke

f -, -n тава́рны знак; гандлёвая ма́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fmk, Fmk

= Finnmark – фінская марка (грашовая адзінка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Evangel

[ɪˈvændʒəl]

n.

адно́ з чатыро́х эва́нгельляў (Мацьве́я, Ма́рка, Лукі́ ці Я́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бюлетэ́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Кароткае афіцыйнае паведамленне аб якой-н. важнай грамадскай падзеі, справе.

Б. з’езда.

2. Назва некаторых перыядычных выданняў, у якіх змяшчаюцца кароткія матэрыялы аб працы ўстаноў, грамадскіх арганізацый, вынікі даследаванняў і пад.

Б.

Музея Марка Шагала.

3. Лісток для галасавання.

Выбарчы б.

4. Бальнічны ліст аб часовай непрацаздольнасці па хваробе (разм.).

Узяць б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркіро́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​1.

2. Знак, кляймо, марка на таварах, вырабах.

маркіро́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскві́ч м

1. (жыхар) Móskauer m -s, -;

2. (расійская марка аўто) Móskwitsch m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)