ламі́на, ‑ы, ж.
1. Доўгі сухі прут, сухая галіна дрэва; палка. Сцебануць каня ламінаю.
2. Разм. пагард. Вялікая, нязграбная, малапрыгодная рэч. // перан. Высокі, грузны, няспрытны чалавек. [Мароз:] — Нікчэмны ты нейкі, маленькі. Не па росту. Па росту — ламіна добрая, а вот па думках — маленькі. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэ́нцік, ‑а, м.
Памянш. да прэнт; маленькі прэнт. Майстар зноў палез у кішэню і выняў адтуль маленькі жалезны круглячок таўшчынёю з яго мезены палец і сантыметраў чатыры ў даўжыню. — Вось табе звычайны прэнцік... А з яго, мяркуем, трэба нам зрабіць утулку. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манга́л, ‑а, м.
Жароўня на ножках; маленькі ачаг (на Поўдні і Усходзе). На мангале сквірчэлі шашлыкі.
[Тур. mangal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аспі́дыум
(н.-лац. aspidium, ад гр. aspidion = маленькі шчыт)
назва некаторых папарацей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бор2
(ням. Bohr)
стальны маленькі свердзел, якім карыстаюцца ÿ зубаўрачэбнай практыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
акра́ец м разм (хлеба, пірага і г. д) Brótkanten m -s, -; ein Ränftchen Brot (маленькі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бурунду́к
(тат. burunduk)
маленькі паласаты, падобны на вавёрку грызун, які жыве ў норах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
карнішо́н
(фр. cornichon)
маленькі, зняты хутка пасля ўтварэння завязі агурок, прызначаны для марынавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Вужэ́лак ’маленькі сабака’ (Гарэц., Др.-Падб.); ’маленькі, вельмі рухавы, пралаза’ (З нар. сл.). Запазычанне з польск. wyżelek — памянш. ад wyżeł ’паляўнічы сабака’. Параўн. вужлянак. Гл. выжал.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мі́ні.
1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто і пад. мінімальнай даўжыні.
Мода на м. прайшла.
Насіць м.
2. прым., нязм. Максімальна кароткі (пра спадніцу, сукенку, паліто) ці вельмі маленькі.
М.-паліто.
М.-аўтамабіль.
М.-радыёпрыёмнік.
○
Міні-футбол — камандная гульня, падобная на футбол, але з меншай колькасцю ўдзельнікаў на невялікіх закрытых пляцоўках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)