гуталі́н, ‑у, м.

Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса. Старанна адпрасаваў [Коля] рубашку і гальштук, да бляску пацёр гуталінам боты. Якімовіч.

[Ад ням. gut — добры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сма́зка ж.

1. (действие) зма́званне, -ння ср., зма́зка, -кі ж.; падма́званне, -ння ср.; см. сма́зать​ 1;

2. (мазь) мазь, род. ма́зі ж.;

3. техн. зма́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schíwachs

n -es, -e лы́жная мазь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fróstsalbe

f - фарм. мазь су́праць абмаро́жвання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уце́рці сов.

1. втере́ть;

у. мазь — втере́ть мазь;

2. утере́ть, вы́тереть;

у. твар — утере́ть (вы́тереть) лицо́;

◊ у. нос — (каму) утере́ть нос (кому);

у. слёзы — утере́ть (осуши́ть) слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

salve​1 [sælv] n. гаю́чая мазь; крэм;

lip salve губна́я пама́да;

a salve dressing павя́зка з ма́ззю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wax​1 [wæks] n.

1. воск, парафі́н;

ski wax лы́жная мазь

2. васко́вая фігу́ра; све́чка з во́ску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мазі́ла 1 ’хто няўмела піша, малюе’, ’хто часта робіць промахі ў стральбе, гульні’ (ТСБМ, капыл., Нар. словатв.). Да ма́заць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 42), Карскі (2–3, 24–25), Слаўскі (SP, 1, 104).

Мазі́ла 2, мазі́ло, мазі́лка ’кавалачак сала або тлушчу для падмазвання патэльні’ (Вешт., Касп.), (пагард.) ’мазь, замазка’ (З нар. сл., ТС), укр. мазило ’матэрыял, якім мажуць’, ’прыстасаванне, якім мажуць’, рус. наўг., цвяр. мазила ’румяна’, польск. mazidło ’мазь’, славен. mazílo ’мазь’, ’хабар’; макед., балг. мазило ’мазь’, ’змазка’. Прасл. mazidlo, якое ўтворана ад mazati > ма́заць (гл.). (Карскі 2-3, 24; Сцяцко, Афікс. наз., 42; Слаўскі, SP, 1, 113).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уце́рціся сов.

1. (впитаться при натирании) втере́ться;

мазь до́бра ўце́рлася — мазь хорошо́ втёрлась;

2. (утереть своё лицо) утере́ться, вы́тереться;

3. перен. втере́ться, втеса́ться;

у. ў кампа́нію — втере́ться (втеса́ться) в компа́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падмазаць (у 1 знач.).

2. Тое, чым падмазваюць што‑н. Влінец быў халодны, ранішні, але Міця, мусіць, не да такіх прывык ў час валацужніцтва. Нават і падмазку з’еў, што трапілася з блінцом. Арочка. А то другі раз аладкі возьмецца [жонка] пячы... Скаварада нагрэлася, сіпіць на ўсю хату, а яна яе падмазкай мазь, мазь. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)