Verbum

сваво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Гарэзаваць, дурэць.

Наглядай, каб дзеці не сваволілі.

2. Рабіць у адпаведнасці са сваёй воляй, не зважаючы ні на што.

3. Весці сябе несур’ёзна, легкадумна; буяніць.

Хлопец сталы, а сваволіць.

|| зак. насваво́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| наз. сваво́ленне, -я, н.

падстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Падбіць, раніць стрэлам.

П. воўка.

|| незак. падстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

замы́ліць², -лю, -ліш, -ліць; зак., што (разм.).

Падтуліць, сцяць (пра губы).

З. губы.

|| незак. замы́льваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́светліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць.

В. становішча.

|| незак. высвятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

абязво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

А. чалавека.

|| незак. абязво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

узмы́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Запарыць хуткай яздой (пра каня).

|| незак. узмы́льваць, -аю, -аеш, -ае.

зубаска́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак. (разм.).

Насміхацца з каго-небудзь, а таксама ўвогуле смяяцца, жартаваць.

|| наз. зубаска́льства, -а, н.

наса́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., што (разм.).

Намазаць, нацерці чым-н. тлустым.

Н. валасы.

|| незак. наса́льваць, -аю, -аеш, -ае.