педэра́стыя

(гр. paiderastia = любоў да хлопцаў)

палавая сувязь мужчыны з мужчынам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нарадалю́бства, ‑а, н.

Любоў да народа. Нарадалюбства Чачота не выходзіць за рамкі лагодных сімпатый да народа. Барысенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улюбёна, прысл.

Выражаючы любоў; любоўна. Подпіс атрымаўся закручасты, і Міхась, адставіўшы руку, улюбёна глядзеў на яго. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vergötterung

f -, -en абагатварэ́нне, (гара́чая) любо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

theological [ˌθi:əˈlɒdʒɪkl] adj. тэалагі́чны, багасло́ўскі;

a theological college тэалагі́чны кале́дж;

theological virtues бібле́йскія дабрачы́ннасці (вера, надзея, любоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

любо́вь ж.

1. (привязанность) любо́ў, род. любві́ ж., лю́басць, -ці ж.;

любо́вь к оте́честву любо́ў (лю́басць) да ба́цькаўшчыны;

любо́вь к лю́дям любо́ў (лю́басць) да людзе́й;

бра́тская любо́вь бра́цкая (бра́тняя) любо́ў;

матери́нская любо́вь ма́тчына любо́ў;

2. (чувственное влечение) каха́нне, -ння ср., любо́ў, род. любві́ ж.;

объясня́ться в любви́ прызнава́цца ў каха́нні;

жени́ться по любви́ жані́цца па любві́;

3. (склонность, расположение, влечение) лю́басць, -ці ж., замілава́нне, -ння ср.;

с любо́вью з лю́басцю, з замілава́ннем;

пита́ть любо́вь к кому́, чему́ любі́ць каго́, што;

◊

из любви́ к иску́сству шутл. з лю́басці да спра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прываро́жка (прываро́шка) ’звычай, павер’е’ (паст., Сл. ПЗБ). Субстантыў ад прываражы́ць < варажы́ць (гл.) ’у забабонных уяўленнях — варажбой выклікаць любоў, прыхільнасць да каго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wygodnictwo

н. любоў да выгодаў; сібарыцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

attachment [əˈtætʃmənt] n.

1. прывя́занасць, прыхі́льнасць; любо́ў;

a child’s strong attachment to his parents любо́ў дзіця́ці да сваі́х бацько́ў

2. адда́насць, ве́рнасць (ідэалам, ідэям, справе)

3. прыстасава́нне, прыла́да; прыста́ўка

4. прымацо́ўванне, прымацава́нне

5. прыкамандзірава́нне; стажыро́ўка

6. comput. залу́чнік (у электроннай пошце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)