паступо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца паслядоўна, без рэзкіх змен, не адразу. Не паступовае абядненне, а катастрофа ўпала на Гальвасавы галовы: у дваццатым годзе настаў момант кінуць усё. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gauntlet

[ˈgɔntlət]

n.

1) па́нцырная пальча́тка а́стка ры́царскае зброі)

2) пальча́ткі для фэхтава́ньня, ко́ннай язды́

to take up the gauntlet —

а) прыня́ць вы́клік

б) вы́ступіць у абаро́ну

to throw down the gauntlet — кі́нуць пальча́тку, кі́нуць вы́клік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

курэ́нне н (дзеянне) Ruchen n -s;

кі́нуць курэ́нне zu ruchen ufhören; sich (D) das Ruchen bgewöhnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шибану́ть сов., однокр., прост.

1. (бросить) шыбану́ць, кі́нуць, шпурну́ць;

2. (стукнуть) сту́кнуць;

3. (о запахе) даць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шаргану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. Аднакр. да шоргаць.

2. Разм. Шпурнуць, кінуць, ударыць. Бойка, схапіўшы з талеркі салёны разлезлы агурок, шаргануў ім у нос сядзельцу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́дка ’колькасць чаго-небудзь, якую можна ўзяць за адзін раз і кінуць’ (ТСБМ, Сцяшк., Жд. 3). Гл. кідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anchor1 [ˈæŋkə] n. я́кар;

cast/drop anchor кі́нуць я́кар;

lie/ride at anchor стая́ць на я́кары;

weigh anchor зня́цца з я́кара

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Krker

m -s, - турма́, астро́г

in den ~ wrfen* [stcken] — кі́нуць у турму́ [астро́г]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бра́знуць

1. гл бразгатаць, бразгаць;

2. разм (грукнуць) mit Geplter fllen lssen*;

3. (кінуць) mit Geplter hnwerfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

накіраваць, паслаць; кінуць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)