закорю́чка ж., разг.

1. кручо́к, -чка́ м.; (завиток) закру́тка, -кі ж.;

2. перен. закавы́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́мавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сома. Сомавы кручок. // Прыгатаваны з сома. Сомавая юшка.

2. у знач. наз. со́мавыя, ‑ых. Сямейства рыб атрада карпападобных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяза́льны Strick ;

вяза́льны пруто́к Strícknadel f -, -n;

вяза́льны кручо́к Häkelnadel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адшчапі́ць

1. (адкалоць) ábspalten vt, ábsplittern vt;

2. (кручок, клямку) lösen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цвічо́к, ‑чка, м.

Памянш. да цвік; невялікі цвік. Невядомы злачынец, відаць, адкалупаў кіт, падаставаў цвічкі, якія трымалі шкло, выняў шыбу і, прасунуўшы руку ўсярэдзіну, адшчапіў кручок. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crook​1 [krʊk] n.

1. infml ашука́нец, прайдзісве́т, махля́р, круце́ль

2. вы́гіб, вы́гін, згіб

3. крук, кручо́к; гаплі́к, аплі́к

4. кій; по́сах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufhaken

vt

1) ве́шаць на кручо́к

2) расшпі́льваць гаплі́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гашэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кручок у агнястрэльнай зброі для спуску ўзведзенага курка. Схаваўшы галаву за шчыт, кулямётчык націснуў па гашэтку, і «Максім» засакатаў. Дудо.

[Фр. gachette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crotchet

[ˈkrɑ:tʃət]

n.

1) дзіва́цтва n., капры́з -у m.

2) кручо́к -ка́ m.

3) Mus. чвэрць но́ты, чвэ́ртка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перабі́ць¹, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́; -бі́ты; зак.

1. каго (што). Забіць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Разбіць многа чаго-н.

П. посуд.

3. што. Зламаць, пераламаць.

П. плячо.

4. што. Узбіць нанава.

П. падушку.

5. што. Прыбіць іначай або ў іншым месцы.

П. кручок у іншае месца.

|| незак. перабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)