збо́жжа, -а, н.

1. Агульная назва хлебных злакавых раслін, з зерня якіх вырабляюцца мука і крупы.

2. зб. Зерне, насенне гэтых раслін.

Сеяць з.

Змалоць з.

|| прым. збо́жжавы, -ая, -ае.

Збожжавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Прадзе́л ’дробныя грачаныя крупы’, ’прамежак паміж зубамі’ (іўеў., Сл. ПЗБ). З рус. пробел ’дробныя грачаныя крупы’, ’адтуліна, праём’, ’прабор ў валасах’ і г. д. < проделывать //проделать < делать < прасл. *delati. Параўн. у спец. значэнні проделывать крупу ’малоць, драць крупы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасадзёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына для перапрацоўкі проса на крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крупы», напрыклад: крупадзёрка, крупарушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sago

[ˈseɪgoʊ]

n., pl. -goes

са́га n., indecl. (кру́пы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апала́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Правеяць, ачысціць ад мякіны крупы, збажыну пры дапамозе апалушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з дробна размолатай пшаніцы. Манныя крупы. // Прыгатаваны з манных круп. Манная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сорга; зроблены, складаецца з сорга. Соргавыя крупы. Соргавы венік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sago

нескл. н. сага (крупы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гру́ца ж. (крупы) Pérlgraupen pl; (каша) Pérlgraupengrütze f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)