grievance

[ˈgri:vəns]

n.

1) кры́ўда, ска́рга f.

2) го́ра n., бяда́ f.; небясьпе́ка f., вялі́кі кло́пат

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крутня́ ж

1. Gauneréi f -en, Betrügeréi f -en;

2. (турботы, клопат) Schereréien pl; Mühen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неспако́й м

1. (душэўная трывога) Áufregung f -, -en; Únruhe f -, -n;

2. (турботы, клопат) Únrast f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

*Маракі́та, марокі́та ’клопат’, морокня́, морокоўня́ ’тс’ (ТС). Да марока 2 (гл.). Морокіта — кантамінацыя моро́ка і рус. волоки́та.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

needless [ˈni:dləs] adj. непатрэ́бны, лі́шні;

needless trouble лі́шні кло́пат, лі́шнія турбо́ты;

a needless death бяссэ́нсная/недарэ́чная смерць

♦

needless to say зразуме́ла, безумо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zgryz, ~u

м.

1. прыкус;

2. разм. клопат; засмучэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

frasobliwość

ж.

1. заклапочанасць, занепакоенасць;

2. уст. клопат; турбота

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пыні́ць, пыню, пыніш, пыніць; незак., што.

Абл. Рабіць усё неабходнае па гаспадарцы; даглядаць. У сялянскіх дварах снуюць людзі, пыняць свае гаспадарскія справы, канчаючы клопат кароткага дня. Колас. Маці паліла ў печы, пыніла гаспадарку. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ты́кавец ‘той, хто спіхвае клопат на другога’ (Рам.). Да ты ці ты́каць 1, 2 (паказваючы на іншага), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нагля́д, -у, М -дзе, м.

1. Назіранне за кім-, чым-н. для аховы, кантролю, вывучэння і г.д.

Працаваць пад наглядам старэйшых.

Знаходзіцца пад наглядам урачоў.

2. Догляд, клопат.

Дбайны н.

3. з азначэннем. Група асоб, якая ажыццяўляе назіранне з мэтай аховы, кантролю і г.д.

Санітарны н.

Апякунскі н.

Тэхнічны н.

|| прым. нагля́дны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Наглядныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)