малача́йнік, ‑у, м.

Тое, што і малачай. Увосень.. разгорнецца дзе над каляінай позні, сіратлівы малачайнік — дробная кветка на высокім сцябле. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bellflower

[ˈbel,flaʊr]

n., Bot.

звано́чак -ка m. (кве́тка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

camellia

[kəˈmi:liə]

n.

камэ́лія f. (дрэ́ва й кве́тка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

геміцыклі́чны

(ад гемі- + гр. kyklos = круг);

г-ая кветка — кветка, у якой адны часткі размешчаны па спіралі, іншыя кругамі (напр. у ворлікаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рамо́нак, -нку і -нка, м.

1. -нку. Травяністая расліна сямейства складанакветных з адзіночнымі кветкамі, у якіх пялёсткі звычайна белыя, а сярэдзіна жоўтая.

2. -нка, мн. -нкі, -нкаў. Кветка гэтай расліны.

3. -нку. Лекавы настой або высушаныя кветкі гэтай расліны.

Паласкаць горла рамонкам.

|| прым. рамо́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зігамо́рфны

(ад гр. zygon = пара, двое + -морфны)

які мае дзве формы;

з-ая кветка — кветка, праз якую можна правесці толькі адну плоскасць сіметрыі, што дзеліць кветку на дзве роўныя часткі, напр. кветка анюціных вочак браткоў (параўн. актынаморфны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зружаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца ружовым; паружавець. Забалелі, Зружавелі Яблыні і вішні. Бялевіч. На яго зірнуўшы, Ева ўся, як кветка, зружавела. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махры́сты

1. бат gefüllt;

махры́стая кве́тка gefüllte Blüte;

2. гл махровы 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

квет, ‑а, М квеце, м.

Паэт. Краска, кветка. Косы чорныя маўкліва Распусціла ноч па свеце, На лістку, на кожным квеце Волас звіс яе жычліва. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́хнуць несов., прям., перен. ча́хнуть, хире́ть;

кве́тка ~не — цвето́к ча́хнет (хире́ет);

ч. з тугі́ — ча́хнуть от тоски́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)