джа́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Колючы орган ці частка цела жывёл і раслін для ўпрысквання атрутнага рэчыва.

Д. пчалы.

Змяінае д.

2. Вастрыё колючага ці рэжучага інструмента, прадмета.

Д. касы.

3. перан. Пра што-н. вострае, з’едлівае.

Д. сатыры.

|| памянш. джа́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКАЯ РАБО́ЧАЯ АРГАНІЗА́ЦЫЯ.

Існавала з 1896 да восені 1897 у Віцебску. Створана ў выніку пераходу мясц. с.-д. гурткоў да масавай агітацыі сярод рабочых. Асновай арг-цыі былі цэхавыя стачачныя касы. На агульным сходзе членаў касы выбіраліся касір, кантралёр і прадстаўнік цэха. Яны ўваходзілі ў міжкасавую сходку, якой праз свайго прадстаўніка кіраваў мясцовы с.-д. камітэт. Віцебская рабочая арганізацыя не выстаўляла паліт. патрабаванняў, задачы абмяжоўвала барацьбой за паляпшэнне эканам. становішча рабочых, каардынацыяй дзейнасці цэхавых арг-цый (стачачных кас). У вер. 1897 уступіла ў Бунд.

М.В.Біч.

т. 4, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Кукрэ́ш ’ручка касы’ (ДАБМ). Да кукрыш (гл.)? Семантыка незразумелая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Вало́чка, воло́чка ’ручка касы’ (ДАБМ, 831). Звязана з вал 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́сьцэ ’асада касы, цаўё, касаўё, касавільна’ (Дразд.). Да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лапа́чанне ’веянне’, ’вастрэнне касы’ (Юрч. Вытв.). Да лапаціць < лапата (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кавадла / для кляпання касы: бабка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

брусо́к м

1. спец (для вастрэння) Schléifstein m -(e)s, -e; Sénsenstein m, Wétzstein m (касы);

2. гл брус 1

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Кліве́ц ’малаток’ (Тарнацкі, Studia), ’молат для кляпання касы’ (Нік. Очерки). Гл. клявец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

askew

[əˈskju:]

1.

adv.

ко́са, кры́ва

The picture is hanging askew — Карці́на вісі́ць кры́ва

2.

adj.

крывы́, ко́сы, касы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)