ультракаро́ткі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Вельмі кароткі. Ультракароткія радыёхвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ворс, -у, м.

Кароткі густы пушок на паверхні некаторых тканін, а таксама некаторых гатункаў скур.

Сукно з ворсам.

|| прым. во́рсавы, -ая, -ае.

Ворсавыя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перадыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак. (разм.).

Зрабіць кароткі перапынак для адпачынку (у час хадзьбы, працы і пад.).

Касцы селі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цурба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Абрубак, кароткі кавалак бервяна.

2. перан. Пра някемлівага, непаваротлівага, неразумнага чалавека (разм., лаянк.).

Гэтаму цурбану не ўтлумачыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эпігра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Кароткі сатырычны верш, які востра высмейвае якую-н. пэўную асобу.

Эпіграмы Кандрата Крапівы.

|| прым. эпіграматы́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

караце́й прысл, караце́йшы (выш. ст ад коратка, кароткі) kürzer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

laknisch

a лакані́чны, каро́ткі, лапіда́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stppvisite

[-vi-]

кароткачасо́вае наве́дванне, каро́ткі візі́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bootee [bu:ˈti:] n.

1. дзіця́чая піне́тка

2. да́мскі каро́ткі бо́цік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)