Вінавальны (грам.) — назва склону (БРС). Новаўтварэнне, калька з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ме́дная змяя ’мядзянка’ (брасл., Сл. ПЗБ) — калька літ. varìnis žaltỹs (літаральна ’медны вуж’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́йка ’машына, прыстасаванне для мыцця чаго-небудзь’ (ТСБМ). Калька з рус. мойка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прадве́сне ’час, што папярэднічае вясне’ (ТСБМ). Да вясна (гл.). Калька польск. przedwiośnie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пра́жызне ’перажыванне’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да жызпь (гл.). Відаць, калька польск. przeżycie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́чыва ’тое, з чаго складаецца фізічнае цела; матэрыя’ (ТСБМ). Калька з рус. вещество.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адбы́тніца ’марнатраўніца’ (Кліх), магчыма, калька з літоўскага. Параўн. літ. atbū́ti ’адбыць’ і ’адняць, пазбавіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вага́льны (БРС), Калька з рус. колебательный на падставе суадносін бел. вагацьрус. качать, колебать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вако́льнасць. У выразе «без дальніх вакольнасцей» (КТС). Калька з рус. околичность («без дальних околичностей»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вымяра́льнік (БРС). Да вымяраць (гл. мерыць). Калька рус. измери́тель (Крукоўскі, Уплыў, 120 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)