цадзілка назоўнік | жаночы род

Кавалак палатна, марлі і пад. або іншае прыстасаванне для працэджвання малака ці якой-н. вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чалма назоўнік | жаночы род

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.

|| прыметнік: чалмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кус м праст (кавалак) Bíssen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

акорына, ‑ы, ж.

Разм. Кавалак кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рагожына, ‑ы, ж.

Разм. Кавалак рагожы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрус назоўнік | мужчынскі род

Кавалак тканіны спецыяльнага вырабу, якім засцілаюць стол; настольнік.

  • Кужэльны а.

|| прыметнік: абрусны і абрусавы.

  • Абруснае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абрывак назоўнік | мужчынскі род

Адарваны кавалак, частка чаго-н.

  • А. паперы.
  • А. калючага дроту.
  • Абрыўкі ўспамінаў (пераноснае значэнне).

|| прыметнік: абрывачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

скалоцца​1 дзеяслоў | закончанае трыванне

Аддзяліцца, адпасці пры ўдары (пра слой, кавалак чаго-н.).

  • Лёд лёгка скалоўся.

|| незакончанае трыванне: сколвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цурбан назоўнік | мужчынскі род

  1. Абрубак, кароткі кавалак бервяна.

  2. пераноснае значэнне: Пра някемлівага, непаваротлівага, тупога чалавека (лаянкавае).

    • Гэтаму цурбану не ўтлумачыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

kęs

м.

1. кавалак;

kęs chleba — кавалак хлеба;

o każdy kęs перан. за кожны кавалак (дзеля кожнага кавалка);

2. кавалак; частка;

kęs czasu — даволі працяглы час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)