пераўтварэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераўтвараць — пераўтварыць і пераўтварацца — пераўтварыцца.

2. Карэнная змена, перамена. Рэвалюцыйныя пераўтварэнні. □ Стварэнне вадасховішча выклікала вялікія пераўтварэнні ў гэтых месцах. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэфо́рма ’змена, пераўтварэнне’, ’перабудова’ (ТСБМ). З рус. реформа ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sónderschicht

f -, -en дадатко́вая зме́на, спецыя́льная ва́хта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wítterungsumschlag

m -(e)s, -schläge зме́на надво́р’я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мута́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Скачкападобнае змяненне з’яў.

2. У біялогіі — рэзкае змяненне спадчыннай асновы ў жывёл або раслін.

3. Змена, пералом голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

[Ад лац. mutatio — змяненне, змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Він! ’прэч’ (Мядзв.). Параўн. рус. вон! Змена вакалізму застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shift​1 [ʃɪft] n.

1. (in) пераме́на, зме́на; перамяшчэ́нне;

a shift of accent ling. перано́с на́ціску;

a shift of crops севазваро́т

2. зме́на (у школе, на заводзе і да т.п.);

work in shifts працава́ць пазме́нна;

to be on the night shift працава́ць у начну́ю зме́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

turnover [ˈtɜ:nəʊvə] n.

1. абаро́т (капіталу)

2. тавараабаро́т

3. зме́на (кадраў)

4. піро́г з начы́нкай;

an apple turnover піро́г з я́блыкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Рэзкі паварот, карэнныя змены ў развіцці чаго-н.

П. у навуцы.

2. Карэнная змена ў дзяржаўным жыцці.

Дзяржаўны п.

3. Паварот з аднаго боку на другі.

П. цераз крыло (фігура вышэйшага пілатажу). Скачок з пераваротам (у гімнастыцы).

|| прым. пераваро́тны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перало́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, па якім што-н. пераламана.

Змацаваць вясло на пераломе.

2. Парушэнне цэласці косці ў чалавека, жывёліны.

Закрыты п. бядра.

Асколачны п. косці.

3. перан. Рэзкая змена ў развіцці чаго-н.

П. у жыцці.

На пераломе.

|| прым. перало́мны, -ая, -ае (да 3 знач.).

П. перыяд гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)