пшані́ца, ‑ы, ж.

Хлебны злак, зерне якога ідзе на выраб белай мукі і другіх прадуктаў. Яравая пшаніца. Азімая пшаніца. // Зерне гэтага злака. Мех пшаніцы. Змалоць пшаніцу.

•••

Спаць як пшаніцу прадаўшы гл. спаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́малаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Малоцячы, выбіць зерне. Вымалаціць сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

winnow​2 [ˈwɪnəʊ] v. арфава́ць, ве́яць (зерне); прасява́ць, прасе́йваць;

winnow truth from falsehood аддзяля́ць пра́ўду ад няпра́ўды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зернепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па форме і выгляду падобны на зерне. Зернепадобныя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Зерне, якое страціла чысціню свайго гатунку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йбіт, -а, М -біце, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто сее зерне.

С. трывожыцца за лёс ураджаю.

2. перан. Чалавек, які распаўсюджвае ідэі, веды.

С. разумнага, добрага, вечнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sáatkorn

n -es, -körner насе́ннае зе́рне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Ачысціць ад мякіны (абмалочанае зерне). Правеяць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., што.

Дробна размолваць і прасейваць папярэдне ачышчанае зерне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукуру́за, -ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых з высокім і тоўстым сцяблом і ядомымі буйнымі жоўтымі зярнятамі, сабранымі ў пачаткі, а таксама зерне гэтай расліны.

|| прым. кукуру́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)