indistinct

[,ɪndɪˈstɪŋkt]

adj.

невыра́зны, няя́сны (зды́мак)

an indistinct speech — невыра́знае вымаўле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fíngerabdruck

m -(e)s, -аbdrücke адбі́так па́льцаў (рукі), дактыласкапі́чны зды́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фотадакуме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Фатаграфія, якая адлюстроўвае рэальны факт і мае гістарычнае, юрыдычнае і пад. значэнне. І вось, каторы раз, трапляе мне пад рукі знаёмы фотадакумент, здымак дзён партызанскіх. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rentgenowski

рэнтгенаўскі;

promienie ~e — рэнтгенаўскія прамяні;

zdięcie ~e — рэнтгенаўскі здымак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэпарта́ж, ‑у, м.

Інфармацыя, расказ па радыё, паведамленне ў газеце аб здарэннях, падзеях і пад. Аб фестывалі міжнародным рэпартаж Па радыё штодня перадаваўся. Корбан. Сузан паглядзеў на здымак і, прыкрыўшы яго рукой, перачытаў тэкст рэпартажу. Лынькоў.

[Фр. reportage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрафатагра́фія

(ад макра- + фатаграфія)

фатаграфічны здымак структуры аб’екта, бачнай няўзброеным вокам (мінералаў, дэталей машын і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кадр, ‑а, м.

1. Асобны здымак на кіна- або фотаплёнцы.

2. Асобная сцэна або эпізод з кінафільма. У некаторых кадрах пастаноўшчыкам удалося перадаць гераізм рускіх людзей. Новікаў. Кадр плыў за кадрам, Карціны змянялі карціны. Фільм пачынаўся. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праяві́цца сов., в разн. знач. прояви́ться;

у яго́ ~ві́ліся музыка́льныя здо́льнасці — у него́ прояви́лись музыка́льные спосо́бности;

зды́мак до́бра ~ві́ўся — сни́мок хорошо́ прояви́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fuzzy

[ˈfʌzi]

adj.

1) пушы́сты, як пух

2) пакры́ты пушко́м

3) зама́заны, няя́сны (пра зды́мак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упіса́цца, -ішу́ся, -і́шашся, -і́шацца; -ішы́ся; зак., у што.

1. Запісацца куды-н.

У. ў спіс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Умясціцца на якой-н. прасторы, у межах чаго-н. (разм.).

Сілуэт звера ўпісаўся ў здымак.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Гарманічна спалучыцца з акаляючым асяроддзем.

Новы дом упісаўся ў ансамбль вуліцы.

|| незак. упі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)