Verbum

мыслі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, здольны творча мысліць, глыбока пранікаць у сутнасць з’яў.

Вялікія мысліцелі мінулага.

галава́сты і галава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. 3 вялікай галавой.

Галавастая рыба.

2. перан. Здольны глыбока мысліць; разумны.

прадукты́ўны, -ая, -ае.

У граматыцы: здольны ўтвараць новыя словы або формы слоў.

П. суфікс.

|| наз. прадукты́ўнасць, -і, ж.

пярэ́варацень, -ратня, мн. -ратні, -ратняў, м.

Паводле паданняў — чалавек, здольны ператварацца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

змяшча́льны, -ая, -ае.

Які здольны ўмясціць вялікую колькасць каго-, чаго-н.

З. бак.

Змяшчальнае памяшканне.

|| наз. змяшча́льнасць, -і, ж.

жыццяздо́льны, -ая, -ае.

Здольны існаваць і развівацца, падтрымліваць і захоўваць жыццё.

Ж. арганізм.

Ж. калектыў.

|| наз. жыццяздо́льнасць, -і, ж.

плацежаздо́льны, -ая, -ае (афіц.).

Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

П. пакупнік.

|| наз. плацежаздо́льнасць, -і, ж.

плыву́н, -у́, м.

Глеісты, пясчаны ці суглінкавы слой падглебы, насычаны вадой і таму здольны расплывацца.

|| прым. плыву́нны, -ая, -ае.