1. Прыцягнуць, прынесці за некалькі прыёмаў у значнай колькасці. Навалачы кучу галля. Навалачы ўсякага дабра.//каго. Неадабр. Прывесці, навесці ў вялікай колькасці куды‑н. [Маці:] — Навалакла сюды нейкіх поўную хату.. Раз сяброўкі, дык абавязкова прывесці жыць да бацькоў!Карпюк.
2.пераважнабезас.Зацягнуць, закрыць. На неба хмар навалакло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затума́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Зацягнуць туманам, смугой, вільгаццю і пад. // Зацьміць, завалачы вочы (пра слёзы). Слёзы, як ні стрымлівала іх [Ганна], набеглі на вочы, затуманілі позірк.Мележ.//перан. Пазбавіць яснасці, выразнасці; замарачыць. Хваляванне затуманіла старэчы розум, выцвілыя вочы засціла сляза.Мехаў.Гандлёвы азарт, прага нажывы затуманілі свядомасць, буйных і дробных бізнесменаў.Гамолка.
•••
Затуманіць вочыкаму — звесці ў зман; абхітрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2.перан. Падмарозіўшы, зрабіць цвёрдым, зацягнуць лёдам; скаваць. Сена ў нас заўсёды вывозілі сярод зімы, калі маразы добра ўкуюць зямлю.Дамашэвіч./убезас.ужыв.Раней на дварэ падмарожвала, нават зусім было ўкавала ўсю гразь і ваду.Чорны.
3. Уставіць, замацаваць што‑н. шляхам канання. Укаваць звяно ў ланцуг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заба́віцца
1. (затрымацца) sich zu lánge áufhalten*;
2. (зацягнуць, прамарудзіць з чым-н.) verzögern vt;
3. (загуляцца) sich ins Spiel vertíefen; über dem Spiel die Zeit vergéssen* (гуляць надта доўга)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.
1. Затрымацца дзе‑н. даўжэй, чым меркавалася; запазніцца. — Мо цягнік запазніўся, — падумаў Марцін. — Іначай чаго б яна забавілася.Мележ.[Удзельнікі нарады] сабраліся хутка, толькі недзе забавіўся дырэктар.Дуброўскі.
2.Зацягнуць, прамарудзіць з чым‑н., не зрабіць чаго‑н. у час. — Калі там, у Беларусі, усе гэтакія малайцы, дык яны, нябось, не забавяцца з будаўніцтвам свайго трактарнага.Кулакоўскі.
3.Зак.да забаўляцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nawlec
зак.
1. надзець; нацягнуць;
nawlec poszewkę — нацягнуць наўлечку;
2.зацягнуць; уцягнуць;
nawlec igłę (na nitkę) — зацягнуць (уцягнуць) нітку (у іголку);
3. нанізаць; налыгаць;
nawlec korale — нанізаць каралі;
4. нацягнуць; нацягаць;
nawlec gałęzi — нацягнуць (нацягаць) галля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Абвалакаючыся чым-н., пакрыцца цалкам.
Рака зацягнулася тонкім лёдам.
Рана зацягнулася (зажыла, пакрыўшыся скуркай).
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Запаволіцца ў развіцці, працягнуцца да пэўнага часу.
Сход зацягнуўся.
4. Глыбока ўдыхнуць у сябе дым пры курэнні.
5. З цяжкасцю зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).
З. дадому.
|| незак.заця́гвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз.заця́гванне, -я, н. (да 1—3 знач.) ізаця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (да 3 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вінтм.тэх. Schráube f -, -n; Spíndel f -, -n;
вінт самалёта Propéller m -s, -;
вінт верталёта Rótor m -s, -tóren;
грабны́ вінт (парахода) Schíffsschraube f -, -n; Ántriebsschraube f -;
зацягну́ць вінтéine Schráube ánziehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пазаця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1.Зацягнуць куды‑н. або ў што‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. На другую ноч пчаляры пазацягвалі ў лазу і ў прыбярэжныя ядлоўцавыя кусты ўсе чаўны і лодкі.Кулакоўскі.
2.пераважнабезас. Пакрыць тонкім слоем чаго‑н. усё, многае. Сажалку пазацягвала бросняй.// Загаіць усё, многае. [Салвесь:] — А хай вам толькі пазацягвае раны — забяру да сябе.Карпюк.