1. Занесці, даставіць куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.
П. інструменты ў кладоўку.
2. Упісаць куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.
П. студэнтаў у спісы.
П. рахункі ў рэестр.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Засыпаць, замесці ўсё, многае або ўсіх, многіх.
Завіруха пазаносіла снегам усе дарогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак.
1.што і чаго. Прывезці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Склеп у хаце лішні, каб навазіць пяску, яго можна было б і засыпаць...Пташнікаў.
2.каго. Уволю павазіць, пакатаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Злёгку напудрыць. Прыпудрыць нос.// Злёгку засыпаць; прыцерушыць. А там [у лузе] трава — касцу па плечы, А там раса — буйней гароху, А там, як цёплы прысак з печы, Прыпудрыў лёгкі пыл дарогу.Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zúfüllen
vt
1) даліва́ць, падліва́ць
2)
éinen Gráben ~ — засы́паць роў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пазамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Змесці, сабраць у адно месца ўсё, многае. Пазамятаць смецце ў кут.
2. Занесці, засыпаць (снегам, пяском і пад.) усё, многае. Пазамятаў снег усе ранейшыя сцежкі, што былі на дварэ.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2. (трасучы засыпаць, засмеціць) voll schütten (чым-н. mit D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
засыпа́ццаIнесов.
1.в разн. знач. засыпа́ться; см. засы́пацца;
2.страд. засыпа́ться; заноси́ться; см.засыпа́ць I
засыпа́ццаIIнесов. засыпа́ться; см. заспа́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
deluge
[ˈdelju:dʒ]1.
n.
1) пато́п -у m.
2) уле́ва, зале́ва f.; лі́вень -ўня m.
3) Figur. пато́к -у m. (сло́ваў), град -у m. (пыта́ньняў); нава́л -у m. (зака́заў), нато́ўпы pl. (пакупніко́ў)
2.
v.
заліва́ць; затапля́ць, засыпа́ць
to deluge with invitations — засы́паць запро́сінамі
•
- the Deluge
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падбялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑беліць; зак., што.
1. Пабяліць злёгку, дадаткова. Падбяліць сцены мелам.//Засыпаць, пакрыць што‑н. (снегам, туманам). Горад як бы павесялеў. Першы снег падбяліў яго, і ён, здавалася, аж вуліцы рассунуў.Сабаленка.