эндакры́нны фізіял endokrín;

эндакры́нныя зало́зы endokríne Drüsen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поту; які выдзяляе пот. Потавыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сліны; які выдзяляе сліну. Слінныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуру́нкул, ‑а, м.

Спец. Гнойнае запаленне валасянога мяшочка і сальнай залозы скуры; скула.

[Лац. furunculus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсулі́н, ‑у, м.

Гармон падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў рэгуляванні вугляводнага абмену ў арганізме.

[Лац. insulinum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выдаліць палавыя залозы ў жывёл і чалавека; кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́рма, ‑ы, ж.

Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

[Грэч. sperma — семя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстырпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Поўнае выдаленне якога‑н. органа або пухліны. Экстырпацыя шчытападобнай залозы.

[Ад лац. extirpatio — выдаленне з коранем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранхія́льны мед bronchiál, Bronchiál-;

бранхія́льныя зало́зы Bronchiáldrüsen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

машо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Тое, што і машна (уст.).

2. Скурнамышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

|| прым. машо́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)