1. Менш ініцыятыўная, менш дзённая частка калектыву. І пра гэта сельсавет Выкладзе ўсе даныя: Што ж, Антон Бялевіч быў, — Дакумент не выліняў — Не насіў, а наш актыў, Нашу вёў ён лінію.Бялевіч.
2.Спец. Сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства; проціл. актыў. //перан. Адмоўныя бакі, недахопы каго‑, чаго‑н. Вось так і сталася. З актыўнага, прыкладнага — у насіў.Шынклер.
3.Спец.Залежны стан дзеяслова.
[Ад лац. passivus — нядзейны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падняво́льны, ‑ая, ‑ае.
1.Залежны, падначалены; прыгнечаны. [Маці] вяла.. [Яна] за руку ў царкву і там вучыла кланяцца багам, вучыла быць паднявольным.Пестрак.Там продкі паднявольнай талакой На берагах адбудавалі горад.Хведаровіч.
2. Які адбываецца не па сваёй волі, прымусовы. Дакастрычніцкая творчасць Янкі Купалы — гэта бадай поўны звод паэтычных звестак аб паднявольным жыцці беларускага селяніна.Лужанін.Бярэзінская водная сістэма была створана паднявольнай працай беларускіх прыгонных сялян у 1798–1805 гадах.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zależny
od kogo/czego залежны ад каго/чаго; абумоўлены чым; падпарадкаваны; падуладны;
przypadek zależny грам. ускосны склон
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
станVмграм Génus n -, Génera;
незале́жны станÁktiv n -s, Aktívum [-vʊm] n -s, [-vɑ]; Tátform f -, -en;
зале́жны стан Pássiv [-si:f] n -s; Passívum [-vʊm] n -s, [-vɑ], Léideform f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
hooked[hʊkt]adj.
1. кручкава́ты, крывы́;
a hooked beak кручкава́тая дзю́ба
2. (on)infmlзале́жны (ад чаго-н.);
He is hooked on morphine. Ён марфініст.
3.infml які́ вельмі лю́біць рабі́ць (што-н.); заўзя́ты;
He is hooked on TV. Яго не адарвеш ад тэлевізара.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hanger-on
[,hæŋərˈɑ:n]
n., pl. hangers-on
1) пасьлядо́ўнік -а m., прыхі́льнік -а m.; зале́жны ад каго́сь утрыма́нец -ца m.
2) непажада́ны “хвост” (які́ высо́чвае каго́-н.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
precarious
[prɪˈkeriəs]
adj.
1) няпэ́ўны, хі́сткі; незабясьпе́чаны, небясьпе́чны, рызыко́ўны (і пра жыцьцё)
2) неабгрунтава́ны, сумне́ўны (пра высно́ву)
3) ненадзе́йны, зале́жны ад чужо́е во́лі
precarious situation — няпэ́ўнае стано́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Незале́жнасць ’самастойнасць, аўтаномнасць’ (Яруш., Некр. і Байк., БРС, ТСБМ), укр.незалежність ’самастойнасць, непадпарадкаванасць’. Запазычана з польск.niezależność ’тс’ або ўтворана на мясцовай глебе ад зале́жны, зале́жнасць ’несамастойнасць’, якое ў сваю чаргу, відаць, запазычана з польск.zależny, zależność ’тс’, ад zależeć ’быць залежным, несамастойным’ (< za‑leżeć, гл. ляжа́ць). На базе гэтай жа мадэлі прыназоўнік *za + дзеяслоў стану (спакою), аднак з іншым лексічным напаўненнем, утвораны рус.незави́симость (ад за‑висеть ’залежаць’), чэш.nezávislost, славен.nezavisnost, серб.-харв.неза́висност, балг.незави́симост, макед.независност і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
adjective
[ˈædʒɪktɪv]1.
n.Gram.
прыме́тнік -а m.
2.
adj.
1) прыме́тнікавы, ужы́ты як прыме́тнік
2) зале́жны, несамасто́йны
3) Law працэду́рны, дапамо́жны
4) нетрыва́лы, без замацава́льніка (пра фа́рбу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Камо́рнік, кымо́рнік ’спецыяліст па межаванню зямельных надзелаў, землямер’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Мядзв., Гарэц., Др.-Падб., Бяльк.; Сл. паўн.-зах.), каморніцтва ’землямерная справа’ (Гарэц., ТСБМ). Ст.-бел.коморникъ ’загадчык каморы, памочнік, падкаморы’, ’феадальна залежны селянін у Вялікім княстве Літоўскім (XVII–XIX стст.), які не меў зямлі і ўласнага дома, бабыль’. Значэнне ’землямер’ уласнабеларускае. Узнікла яшчэ ў часы Вялікага княства Літоўскага (Падкаморы ў судова-арбітражным органе XVI–XIX стст. аглядаў спрэчныя землі, заслухоўваў сведчанні суседзяў, выносіў рашэнне і вызначаў межы; яму памагалі каморнік ’памочнік падкаморыя’ і пісар (БелСЭ, 8, 7), да камора (гл.).