Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
зале́жны, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца ў залежнасці.
З. чалавек.
Залежныя краіны.
2. Абумоўлены чым-н., які ўтрымлівае ў сабе залежнасць (у 2 знач.).
Залежнае становішча.
3. Які выражае залежнасць (у 3 знач.; спец.).
Залежнае слова.
4. У граматыцы: які мае адносіны да форм дзеяслова, якія абазначаюць, што суб’ект падвяргаецца дзеянню з боку аб’екта.
З. стан.
Дзеепрыметнік залежнага стану.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зале́жны
1. зави́симый;
~нае стано́вішча — зави́симое положе́ние;
~ныя краі́ны — зави́симые стра́ны;
2.грам. подчинённый, страда́тельный;
○ з. стан — страда́тельный зало́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зале́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які падпарадкуецца чыёй‑н. уладзе, волі, знаходзіцца ў залежнасці. Залежныя краіны. □ [Алесь] не хацеў верыць гэтаму, бо надакучыла быць залежным, схіляцца перад кожным.Чарнышэвіч.// Абумоўлены чым‑н., звязаны чужой воляй. Залежнае становішча.
2. Які выражае залежнасць (у 3 знач.). Залежнае слова.
3. Здольны паказваць на тое, што аб’ект дзеяння ў сказе з’яўляецца дзейнікам, а суб’ект — прыладай дзеяння (пра дзеяслоўныя формы, канструкцыі і пад.). Залежны стан дзеяслова. Дзеепрыметнік залежнага стану. Залежная канструкцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зале́жныábhängig;
зале́жнае стано́вішчаábhängiger Zústand; грамзале́жны лад Pássiv n -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
за́лежы, -аў.
1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).
З. медзі.
2. Няходкі, заляжалы тавар.
На складах з. тавараў.
|| прым.за́лежны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)