Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зале́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які падпарадкуецца чыёй‑н. уладзе, волі, знаходзіцца ў залежнасці. Залежныя краіны. □ [Алесь] не хацеў верыць гэтаму, бо надакучыла быць залежным, схіляцца перад кожным.Чарнышэвіч.// Абумоўлены чым‑н., звязаны чужой воляй. Залежнае становішча.
2. Які выражае залежнасць (у 3 знач.). Залежнае слова.
3. Здольны паказваць на тое, што аб’ект дзеяння ў сказе з’яўляецца дзейнікам, а суб’ект — прыладай дзеяння (пра дзеяслоўныя формы, канструкцыі і пад.). Залежны стан дзеяслова. Дзеепрыметнік залежнага стану. Залежная канструкцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зале́жныábhängig;
зале́жнае стано́вішчаábhängiger Zústand;
грам.зале́жны лад Pássiv n -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
за́лежы, -аў.
1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).
З. медзі.
2. Няходкі, заляжалы тавар.
На складах з. тавараў.
|| прым.за́лежны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
феада́льна-зале́жныист. феода́льно-зави́симый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДНК-зале́жны
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
ДНК-зале́жны
ДНК-зале́жная
ДНК-зале́жнае
ДНК-зале́жныя
Р.
ДНК-зале́жнага
ДНК-зале́жнай ДНК-зале́жнае
ДНК-зале́жнага
ДНК-зале́жных
Д.
ДНК-зале́жнаму
ДНК-зале́жнай
ДНК-зале́жнаму
ДНК-зале́жным
В.
ДНК-зале́жны (неадуш.) ДНК-зале́жнага (адуш.)
ДНК-зале́жную
ДНК-зале́жнае
ДНК-зале́жныя (неадуш.) ДНК-зале́жных (адуш.)
Т.
ДНК-зале́жным
ДНК-зале́жнай ДНК-зале́жнаю
ДНК-зале́жным
ДНК-зале́жнымі
М.
ДНК-зале́жным
ДНК-зале́жнай
ДНК-зале́жным
ДНК-зале́жных
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)