założyć się

зак. пабіцца аб заклад; паспрачацца;

mogę się ~\ że ... — магу паспрачацца, што...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Viellebchen

n -s

1) арэ́х-спары́ш

gten Mrgen ~! — ага́, папа́ліся!; віншу́ю, прайгра́лі закла́д

2)

mit j-m ein ~ ssen* — ісці́ ў закла́д з кім-н. (падзяліўшы між сабой арэх-спарыш – жартаўлівы звычай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Нат (наʼт) ’нават’ (Гарэц., ТСБМ, ТС). Скарочана ад на́ват (гл.), што ў сваю чаргу з польск. nawet (< na wet ’напаследак’, ад сярэдневяковага ням. wet, сучаснага Wetteзаклад, пары’), не раней XVII ст., параўн. у Бярынды: Ла́комый на веты на канфекты (’на дэсерт’). Паводле Карскага (1, 337), праз стадыі наэ́тна́ат, зафіксаваныя ў Федароўскага. З бел. нат > літ. net ’тс’, збліжанае народнаэтымалагічна з формамі з адмоўем ne‑, гл. Трубачоў, Зб. Курыловічу, 334.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

guaranty

[ˈgærənti:]

n., pl. -ties

1) зару́ка f.; закла́дm.

2) пі́санае абавяза́ньне або́ пару́ка; забясьпе́чаньне (пазы́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зало́г, ‑у, м.

1. Тое, што і заклад. Ён да таго цынічны, гэты Гайдач, што бярэ ў залог срэбныя і залатыя рэчы. Бядуля. Пасля сканчэння следства Танка выпусцілі да суда пад залог 200 злотых. У. Калеснік.

2. перан. Доказ, сведчанне, гарантыя чаго‑н. Залог дружбы. □ У шчырай адданасці Хв. Шынклера тэме чыгункі беларускія літаратары бачылі залог будучых поспехаў пісьменніка. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mortgage

[ˈmɔrgɪdʒ]

1.

n.

1) закла́дm., іпатэ́ка f. (закла́д пад нерухо́масьць)

2) закладны́ ліст

2.

adj.

іпатэ́чны

3.

v.t.

1) заклада́ць (дом або́ зямлю́ пад іпатэ́ку)

2) ахвярава́ць; аддава́ць

Faust mortgaged his soul to the devil — Фаўст ахвярава́ў сваю́ душу́ д’я́блу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́купіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

1. Заплаціўшы грошы, атрымаць што‑н. аддадзенае ў заклад, купленае ў растэрміноўку. Выкупіць рэчы з ламбарда. // Вызваліць каго‑н. за выкуп. Выкупіць палонных. □ Пасядзець Віктару ў турме бацька не даў, выкупіў. Лобан.

2. перан. Загладзіць чым‑н. свой учынак. [Саўка:] — Мне сорамна пазіраць вам у вочы, але я выкуплю сваю віну перад вамі, выкуплю, чым толькі змагу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́т, ‑у, М ‑маце, м.

Кніжн. Перавага, найважнейшае значэнне; першаснасць. У поглядах на літаратуру М. Піятуховіч выходзіў з сацыялагічнага разумення творчай дзейнасці мастака, з прымату сацыяльна-эканамічных, гістарычных фактараў. Мушынскі. Загаловак «Песня кулікоў» на першы погляд аддае прымат мары над рэальнасцю. У. Калеснік. З Драздом пайшла Варона на заклад, Што лепш спяе, што лепшы голас мае, Што першы прыз бясспрэчна атрымае, Бо тут, маўляў, яе прымат. Валасевіч.

[Ад лац. primatus — першае месца, старшынство.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verstz

m -es заклада́нне, закла́д, зало́г

etw. in ~ gben* — закла́дваць што-н., аддава́ць у зало́г што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

guarantee1 [ˌgærənˈti:] n.

1. гара́нтыя; зало́г, закла́д;

It’s still under guarantee. Тэрмін гарантыі яшчэ не скончыўся;

What guarantee can you offer? Што вы можаце прапанаваць у залог?

2. гара́нт; паручы́цель; паручы́целька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)