першаго́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

1. Салдат ці матрос першага года службы.

2. Маладая жывёліна на першым годзе жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сцярвя́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Драпежная птушка атрада сокалападобных.

Арол-с.

2. Наогул жывёліна, якая харчуецца падлай.

Мядзведзь-с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адко́рмачнік, ‑а, м.

Адкормленая на забой жывёліна; кормнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карака́л, ‑а, м.

Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства кашэчых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўго́дак, ‑дка, м.

Жывёліна, якой паўгода ад нараджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарнабы́к, ‑а, м.

Парнакапытная жывёліна падсямейства конскіх антылоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіву́ч, ‑а, м.

Млекакормячая жывёліна сямейства вушатых цюленяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

animal​1 [ˈænɪməl] n.

1. жывёла, жывёліна;

domestic animals сво́йскія/ха́тнія жывёлы;

a wild animal звер, дзі́кая жывёліна;

the animal planet плане́та жывёл

2. жыва́я істо́та

3. скаці́на (пра грубага, подлага чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

migrant [ˈmaɪgrənt] n.

1. перасяле́нец (асабліва ў пошуках працы)

2. пералётная пту́шка; вандро́ўная жывёліна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bydlę

н.

1. жывёла, жывёліна;

2. абразл. быдла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)