фала́нга
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фала́нга |
фала́нгі |
| Р. |
фала́нгі |
фала́нг фала́нгаў |
| Д. |
фала́нзе |
фала́нгам |
| В. |
фала́нгу |
фала́нг фала́нгаў |
| Т. |
фала́нгай фала́нгаю |
фала́нгамі |
| М. |
фала́нзе |
фала́нгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Fábeltier
n -(e)s, -e
1) міфі́чная [ка́зачная] жывёліна
2) жывёліна з ба́йкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
звяро́к м. (малая жывёліна) Júnge (sub) n -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гала́нка
‘жывёліна галандскай пароды’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гала́нка |
гала́нкі |
| Р. |
гала́нкі |
гала́нак |
| Д. |
гала́нцы |
гала́нкам |
| В. |
гала́нку |
гала́нак |
| Т. |
гала́нкай гала́нкаю |
гала́нкамі |
| М. |
гала́нцы |
гала́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гіга́нт
‘чалавек, жывёліна вялікага росту’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіга́нт |
гіга́нты |
| Р. |
гіга́нта |
гіга́нтаў |
| Д. |
гіга́нту |
гіга́нтам |
| В. |
гіга́нта |
гіга́нтаў |
| Т. |
гіга́нтам |
гіга́нтамі |
| М. |
гіга́нце |
гіга́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́цік
‘памянш. да кот; марская жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́цік |
ко́цікі |
| Р. |
ко́ціка |
ко́цікаў |
| Д. |
ко́ціку |
ко́цікам |
| В. |
ко́ціка |
ко́цікаў |
| Т. |
ко́цікам |
ко́цікамі |
| М. |
ко́ціку |
ко́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
макры́ца
‘невялікая ракападобная жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
макры́ца |
макры́цы |
| Р. |
макры́цы |
макры́ц |
| Д. |
макры́цы |
макры́цам |
| В. |
макры́цу |
макры́ц |
| Т. |
макры́цай макры́цаю |
макры́цамі |
| М. |
макры́цы |
макры́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
меду́за, -ы, мн. -ы, -ду́з, ж.
Беспазваночная марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
са́рна, -ы, мн. -ы, сарн і -аў, ж.
Парнакапытная жывёліна сямейства пустарогіх; горная антылопа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скалапе́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Невялікая членістаногая ядавітая жывёліна.
|| прым. скалапе́ндравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)