ruthless [ˈru:θləs] adj. бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі;

a ruthless dictator бязлі́тасны дыкта́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́рвар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытных грэкаў і рымлян: пагардлівая назва чужаземца.

2. Некультурны, грубы, жорсткі чалавек.

Фашысцкія варвары.

|| ж. ва́рварка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 2 знач.; разм.).

|| прым. ва́рварскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыгнёт, ‑у, М ‑гнёце, м.

Дзеянне паводле дзеясл. прыгнесці — прыгнятаць (у 2 знач.); жорсткі ўціск, эксплуатацыя. Класавы прыгнёт. Нацыянальны прыгнёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́рсткасць ж.

1. жесто́кость, жестокосе́рдие ср.;

2. жесто́кость;

3. жёсткость;

4. обл. шерша́вость;

1-4 см. жо́рсткі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unrelenting [ˌʌnrɪˈlentɪŋ] adj. fml жо́рсткі, бязлі́тасны; няўмо́льны, an unrelenting struggle напру́жаная барацьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fierce [fɪəs] adj.

1. раз’ю́шаны, раз’я́траны, разлютава́ны, шалёны; жо́рсткі

2. ве́льмі мо́цны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brute​1 [bru:t] n.

1. жо́рсткі або́ тупы́ чалаве́к

2. жывёліна, стварэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бессардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Бяздушны, жорсткі, пазбаўлены сардэчнасць чуласці. [Юзя:] — Я не магу мець шчасця на чужым горы. Чаму ты такі бессардэчны? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніба́льскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да канібала (у 1 знач.).

2. перан. Жорсткі, люты, варварскі. Канібальскія норавы. Канібальскія планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аднаасобны правіцель у Старажытнай Грэцыі, сярэдневяковай Італіі, які захапіў уладу сілай.

2. Правіцель, улада якога заснавана на дэспатызме і гвалце.

3. перан. Жорсткі, дэспатычны чалавек, які чыніць здзекі над людзьмі, прычыняе мукі.

|| прым. тыра́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)