Які знаходзіцца на паверхні, недалёка ад паверхні. Паверхневыя пароды. Паверхневыя слаі глебы.// Які адбываецца на паверхні. Паверхневае выпарэнне. Паверхневы сцёк вады.// Неглыбокі. Паверхневае дыханне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перары́вістыв разн. знач. преры́вистый;
~тае дыха́нне — преры́вистое дыха́ние;
п. ток — преры́вистый ток;
~тая лі́нія — преры́вистая ли́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тупата́нне, ‑я, н.
Разм.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. тупатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. У цішы, якая раптоўна наступае, чуваць цяжкае дыханне пакалечанага і паспешлівае тупатанне ног.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задержа́тьсов., в разн. знач. затрыма́ць;
задержа́ть доста́вку затрыма́ць даста́ўку;
задержа́ть дыха́ние затрыма́ць дыха́нне;
задержа́ть престу́пника затрыма́ць злачы́нца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
breathless[ˈbreθləs]adj.
1. запы́ханы
2. мёртвы; нежывы́;
be breathless затаі́ць дыха́нне;
breathless with terror нежывы́ ад стра́ху
3.fml бязве́траны, нерухо́мы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
затаі́ць, ‑таю, ‑тоіш, ‑тоіць; зак., што.
Скрыць, утаіць ад іншых (думкі, пачуцці і інш.). Затаіць сваю віну. Затаіць крыўду. Затаіць мару. □ Рэдкі казак не затаіў нянавісць да палкоўніка, калі была абвешчана воля апошняга: кожны казак, як і салдат, мусіў быў праходзіць строй.Мікуліч.Бацька будзе злаваць. Злосці сваёй ён не выкажа Алесю, затоіць яе ў сабе.Галавач.
•••
Затаіць дыханне (дых, дух) — стрымаць дыханне (перастаць дыхаць ад вялікага хвалявання, здзіўлення і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спе́рціIразм. (сціснуць) drücken vt; безас.:
у мяне́дыха́нне спёрла es verschlúg mir den Átem [die Luft]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пары́ўчаты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і парывісты. Чалавек браў маленькую ручку, прыслухаўся да пульса, прагным вухам лавіў ледзь чутнае, парыўчатае дыханне.Лынькоў.Таццяна парыўчатым рухам рукі адказала на яго поціск.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абдаміна́льны
(н.-лац. abdominalis, ад лац. abdomen = жывот)
анат. брушны (напр. а-ае дыханне).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пнеўмаэнцэфалагра́фія
(ад гр. pneuma = дыханне + энцэфалаграфія)
энцэфалаграфія з увядзеннем паветра ў мяшочкі галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)