mallet

[ˈmælɪt]

n.

драўля́ны або́ гумо́вы малато́к, мо́лат -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wooden

[ˈwʊdən]

adj.

1) драўля́ны

2) Figur. зьдзервяне́лы (твар, вы́раз)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

woody

[ˈwʊdi]

adj.

1) паро́слы дрэ́вамі, хмызьняко́м; лясі́сты

2) драўля́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.

2. Штучная драўляная нага.

З вайны ў яго замест нагі д.

3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.

Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Драўлянае кола, якое качаюць дзеля забавы.

2. Драўляны прадмет цыліндрычнай формы, з дапамогай якога ставяць у печ і вымаюць з печы вялікія чыгуны.

|| прым. качу́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контрафаго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Самы нізкі па рэгістру драўляны духавы музычны інструмент, які гучыць на актаву ніжэй фагота.

[Іт. contrafagotto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін паверх. Драўляны аднапавярховы дом.. стаяў уздоўж левага краю двара, вокнамі да сонца. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chalet [ˈʃæleɪ] n.

1. шале́ (драўляны домік у гарах з крутым пахілым дахам)

2. да́ча, катэ́дж у швейца́рскім сты́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wooden [ˈwʊdn] adj.

1. драўля́ны;

a wooden fen ce плот

2. нерухо́мы, засты́лы; невыра́зны;

a wooden smile засты́лая ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ярмо́, -а́, мн. я́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) ярмы́, я́рмаў, н.

1. Драўляны хамут для рабочай буйной рагатай жывёлы.

2. адз., перан. Няволя, прыгнёт, уціск (высок.).

Вызваліцца ад каланіяльнага ярма.

|| прым. ярэ́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)