паядране́ць, ‑ее; зак.

Стаць больш ядраным. За ноч яшчэ паядранеў марозік. Грахоўскі. Здаецца, адразу пахаладнелі доўгія чорныя воблакі на далёкім краі неба; астылі, паядранелі імшары. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зязю́ля, ‑і, ж.

Лясная пералётная птушка, якая звычайна не ўе гнязда і кладзе яйцы ў чужыя гнёзды. Пачала кукаваць зязюля, адлічваючы некаму доўгія гады жыцця. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слізгата́, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Тое, што і слізгота. З учарашняй адлігі толькі і засталіся доўгія ледзяныя стрэлкі на стрэхах ды слізгата пад нагамі. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nape [neɪp] n. за́дняя ча́стка шы́і, ка́рак;

at the nape of one’s neck на ка́рку;

His long hair covered the nape of his neck. Яго доўгія валасы закрывалі шыю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брахіяза́ўр

(ад гр. brachion = плячо + -заўр)

гіганцкі дыназаўр юрскага перыяду з групы заўраподаў, меў доўгія пярэднія канечнасці і доўгую шыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэйту́зы

(ням. Reithosen)

1) вузкія штаны ў абцяжку (першапачаткова для верхавой язды);

2) жаночыя або дзіцячыя звычайна доўгія вязаныя штаны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трахеі́ды

(ад трахея + гр. eidos = выгляд)

доўгія вераценападобныя клеткі ў драўніне раслін, якія праводзяць ваду з растворанымі ў ёй рэчывамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́гнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выгнуць.

2. у знач. прым. Які мае выгін. Шыі паненак таксама нагадваюць лебядзіныя, такія ж доўгія і выгнутыя. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сом, ‑а, м.

Вялікая прэснаводная драпежная рыба сямейства сомавых з вусамі і целам без лускі. Тут былі доўгія, як змеі, вугры, страшныя вусатыя самы, паласатыя скумбрыі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

walker [ˈwɔ:kə] n.

1. скарахо́д; хадо́к;

a longdistance walker скарахо́д на до́ўгія дыста́нцыі

2. хадо́к;

I’m not much of a walker. З мяне благі хадок.

3. хадуно́к (для дзіцяці, інваліда)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)