радзіць​1 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. каму, з інфінітывам: Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.

    • Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.

  2. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.

    • Доктар р. лекі як сродак ад болю.

  3. Раіцца, меркаваць.

    • Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі і думалі.

Раду радзіць (размоўнае) — радзіцца, раіцца.

|| закончанае трыванне: парадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

д. г. н. (доктар гістарычных навук) (habilitierter) Doktor der historischen Wissenschaften (Dr. hist. hab.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

д. х. н. (доктар хімічных навук) (habilitierter) Doktor der Chemie (≅ Dr. sc. nat. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

д. э. н. (доктар эканамічных навук) (habilitierter) Doktor der Ökonomie (Dr. oec. publ. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пахватаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і пахапаць. Ведаеце, доктар, я летась, якраз у гэты час, пад канец лета, ох пахватаў судакоў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Assisténzarzt

m -es, -ärzte до́ктар-асістэ́нт, мало́дшы ардына́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Dr. med. dent.

= doctor medicinae dentariae – доктар стаматалогіі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыкамандзіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Прызначыць часова ў чыё‑н. распараджэнне для выканання службовых абавязкаў. Партызанскі доктар Вежнавец, немалады ўжо чалавек, папрасіў Леўчыка прыкамандзіраваць .. [Галю] да шпіталя. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнакардыя, ‑і, ж.

Прыступ рэзкага болю ў вобласці сэрца з прычыны спазмы сасудаў сэрца; грудная жаба. Доктар заключыў, што ў Андрэя стэнакардыя, і адразу накіраваў у палату. Кандрусевіч.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безупынна,

Прысл. да безупынны. Вялікі доктар — час — спакойна і безупынна ідзе па свеце і лечыць, і гоіць. Чорны. Да апошняга біў сінявокі юнак, аўтамат лескатаў безупынна ў руках. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)