dziwny

dziwn|y

дзіўны; дзівосны; незвычайны;

nic ~ego — нічога дзіўнага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uncanny

[ʌnˈkæni]

adj.

1) дзі́ўны, тае́мны; ву́сьцішны

2) звышнатура́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unearthly

[ʌnˈɜ:rӨli]

adj.

1) незямны́; звышнатура́льны

2) дзі́ўны, незвыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзі́ўна,

1. Прысл. да дзіўны (у 1 знач.).

2. безас. у знач. вык. Незвычайна, выклікае здзіўленне. [Юрыю] самому потым дзіўна было, як гэта шпарка ўсё адбылося. Чорны. Як гэта хораша й дзіўна Вокам абняць далячынь. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удиви́тельный

1. (поразительный, странный) дзі́ўны;

ничего́ удиви́тельного нічо́га дзі́ўнага;

2. (хороший, превосходный) дзі́ўны, дзіво́сны; (чудесный) цудо́ўны; (необычайный) надзвыча́йны;

удиви́тельное исполне́ние симфо́нии дзі́ўнае (дзіво́снае, цудо́ўнае) выкана́нне сімфо́ніі;

челове́к удиви́тельной си́лы чалаве́к надзвыча́йнай сі́лы;

◊

удиви́тельным о́бразом дзі́ўным чы́нам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

staggering [ˈstægərɪŋ] adj.

1. няўсто́йлівы; які́ хістаецца, калыва́ецца, вага́ецца

2. ашаламля́льны, агро́мністы, дзі́ўны;

a staggering achievement надзвыча́йнае дасягне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанта́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

1. Здольнасць да творчага ўяўлення і само творчае ўяўленне.

Багатая ф.

2. Мара, прадукт чыйго-н. уяўлення.

Гэта не сапраўднасць, а ф.

3. Нешта непраўдападобнае, выдуманае.

Гэта дзіцячая ф.

4. Дзівацтва; нечаканы, дзіўны ўчынак (разм.).

Прыйшла ў галаву ф.

5. Музычны твор свабоднага характару; імправізацыя.

Ф. на тэмы беларускіх народных песень.

|| прым. фантазі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verschróben

a дзі́ўны, дзівакава́ты

ein ~er Kerl — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wúnderlich

a дзі́ўны, дзіво́сны

ein ~er Kauz — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frémdartig

a

1) дзі́ўны, нязвы́чны

2) мед. чужаро́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)