напатка́цца сов. встре́титься;

па даро́зе яму́а́лася дзяўчы́на — по доро́ге ему́ встре́тилась де́вушка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Скончыць красаваць, адцвісці (пра збожжавыя).

Жыта адкрасавала.

2. перан. Паблякнуць, страціць маладосць, прыгажосць.

Сваё адкрасавала дзяўчына.

|| незак. адкрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырванагу́бы, ‑ая, ‑ае.

З чырвонымі губамі. Чырванагубая дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспаса́жніца, ‑ы, ж.

Уст. Дзяўчына, якая не мае пасагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каза́чка ж. Koskin f -, -nen; Koskenfrau f -, -en (жонка казака); Koskenmädchen n -s, - (дзяўчына-казачка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каха́ны

1. прил. люби́мый;

~ная дзяўчы́на — люби́мая де́вушка;

2. в знач. сущ. люби́мый, возлю́бленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tomboy

[ˈtɑ:mbɔɪ]

n.

дзяўчы́наі́сус; сарвігалава́, гарэ́за f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trzpiotka

ж. жвавая (вясёлая) дзяўчына; ветрагонка, круцёлка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dziewica

ж.

1. дзяўчына;

2. нявінніца; цнатлівая

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Jngfer

f - -n дзе́ўка, дзяўчы́на

lte ~ — стара́я дзе́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)