1. (крытыдарожнывоз) gedéckter Wágen m -s, -, Kibítka f -, -s;
2. (будан) Láubhütte f -, -n, Hütte f -, -n;
3. (сабачаябудка) Húndehütte f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
kierunkowskaz
м.
1. паказальнік кірунку; дарожны ўказальнік;
2.аўт. сігнал павароту;
włączyć kierunkowskaz — уключыць сігнал павароту
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зава́лм Verschüttung f -, -en; Spérre f -, -n (вайск);
сне́жныя зава́лы Schnéeverwehungen pl;
зава́л у ша́хцеÉinsturz im Stóllen;
даро́жны зава́л Stráßensperre f;
лясны́ зава́л Báumsperre f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пакло́ннік, ‑а, м.
1. Той, хто пакланяецца каму‑н. як богу.
2. Той, хто з захапленнем, з павагай адносіцца да каго‑, чаго‑н. Паклоннік мастацтва. □ Выдатны рускі рэжысёр Усевалад Мейерхольд заўважыў неяк маладога паклонніка свайго таленту і запрасіў яго на работу ў тэатр.Рамановіч.
3. Той, хто праяўляе ў адносінах да дзяўчыны, жанчыны сваю сімпатыю. За букет кветак на развітанне мой дарожны паклоннік усё ж атрымаў мой адрас...Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзённікм Tágebuch n -(e)s, -bücher;
шко́льны дзённік Háusaufgabenheft n -(e)s, -e;
дзённік баявы́х дзе́янняў Kríegstagebuch n;
даро́жны дзённік Réisetagebuch n;
ве́сці дзённік (ein) Tágebuch führen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
палатно́, -а́, мн. -ло́тны, -аў, -лацён і -ло́цен, н.
1. Гладкая льняная тканіна асобага перапляцення.
Кужэльнае, зрэбнае п.
Віскознае п. (віскозная тканіна такога перапляцення). Збялець як п. (стаць вельмі бледным).
2. Паласа, стужка ў механізме.
П. транспарцёра.
3. Карціна (звычайна на матэрыі асобага перапляцення).
Выстаўка лепшых палотнаў беларускіх мастакоў.
Шырокае гістарычнае п. (перан.: пра літаратурны твор, які апісвае гістарычныя падзеі).
4.Дарожны насып, аснова для верхняга пакрыцця дарогі (спец.).
П. чыгункі.
5. Плоская тонкая частка чаго-н. (спец.).
П. касы.
П. пілы.
|| прым.палатня́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Палатняная кашуля (з палатна). Палатняная вытворчасць.
Палатнянае перапляценне (з роўным чаргаваннем нітак асновы і ўтку).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
като́к
1. (на лёдзе) Éisbahn f -, -en, Schlíttschuhbahn f; Éispalast m -es, -paläste (узакрытымпамяшканні);
2.тэх:
даро́жны като́к Stráßenwalze f -, -n;
паравы́ като́к Dámpfwalze f;
3.памяншгл кот
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.
1. Паставіць подпіс для пацвярджэння, пасведчання чаго‑н. Шафёр працягнуў Веньяміну дарожны ліст. — Падпішыце. Мне на базу трэба.Навуменка.// Прыняць якія‑н. абавязацельствы, умовы і пад., змацоўваючы іх подпісам (подпісамі). Падпісаць дагавор. □ Вярнуўшыся з Прыстанькі з усімі асцярогамі, настаўнікі разышліся хто куды, з тым, аднак, каб вечарам сабрацца ў школе для абмеркавання пастановы і падпісаць яе.Колас.
2. Зрабіць які‑н. надпіс, паметку на чым‑н. Падпісаць сшытак.
3. Уключыць у лік падпісчыкаў. Падпісаць на газеты і часопісы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што і без дап.
1. Гаварыць, вымаўляць што‑н., суправаджаючы якое‑н. дзеянне; прыгаворваць. Калі лажыўся на далонь З сявенькі завадскі авёс, Я прымаўляў: — Расці, каб конь Браў з ходу лёгка цяжкі воз.Астрэйка.Прымаўляючы «а давай, братка, пабачым, ці смачны дарожны хлеб», .. [Кузьма Чорны] разламаў акрайчык на роўныя кавалкі і адзін падаў мне.Кірэенка.
2.Уст. Угаворваць каго‑н. што‑н. зрабіць. Крыўдна трохі і на бацьку, што прымаўляў .. [Насту] ісці [замуж] — ды стары ён, што ты возьмеш з яго...Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ві́тка ’скрутак, прывязь з дубцоў’ (БРС, Бяльк., Янк. I, З нар. сл.); ’межавы знак, галіна з заламаным верхам або шосцік з пучком сена на самым версе; дарожны і водны арыенцір’ (Нас., Бяльк., Янк. Мат., Сцяшк., Бір. Дзярж., Яшк.); ’мяжа на лузе, пасеве’ (Яшк.); ’луг, дзе нельга пасвіць жывёлу, пакуль не будзе скошаны травастой’ (Яшк.); ’сцябло гарбуза’ (Сцяшк.); ’кольца, якім замацоўваецца кола на касільне’ (ДАБМ, 832). Польск.дыял.witka ’скрутак саломы для абазначэння заказанага месца ў полі’, чэш.мар.vitka ’тс’, серб.-харв.ви̑тка ’прут для пляцення кошыкаў’, балг.ви́тка ’кудзер, локан’. Да віць, віты (Махэк₂, 692; БЕР, 154; Скок, 3, 600). Параўн. ст.-бел.вить, виць ’лаза, скрутак шнуроў; урадавая папера’ (< польск.wić ’тс’, Булыка, Запазыч., 65).