злі́тавацца, злі́тасцівіцца sich erbármen (над кім-н G, über A); Mítleid háben (mit D); begnádigen vt (памілаваць, дараваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verzéihen

* vt (j-m) дарава́ць, прабача́ць (каму-н.)

~ Sie! — дару́йце, праба́чце!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дарава́нне I ср.

1. проще́ние; отпуще́ние;

2. дарова́ние; жа́лованье;

1, 2 см. дарава́ць 3, 4

дарава́нне II ср. дарова́ние, тала́нт м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарава́цца

1. сов. прости́ться;

гэ́та яму́ не дару́ецца — э́то ему́ не прости́тся;

2. несов., страд. проща́ться; извиня́ться; отпуска́ться; см. дарава́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchlassen

* vt

1) прапуска́ць

2) тэх. фільтрава́ць

3) дарава́ць (каму-н.), мі́лаваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дур, ‑у, м.

Разм.

1. Бесталковыя ўчынкі, капрызы. — Дараваць сабе не магу, нашто я тады чытала табе свой верш. Ну, але ты глядзі на гэта, як на дзіцячую забаўку — проста дурная была. Цяпер дур гэты ў мяне прайшоў. Колас.

2. Зацямненне свядомасці, адурэнне. Дур найшоў на чалавека.

•••

Выбіць дур з галавы гл. выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Absolutión

f -, -en юрыд. апраўда́нне

2) дарава́нне грахо́ў

j-m ~ ertéilen — дарава́ць каму́-н. віну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дарава́цца, ‑руецца; зак. і незак.

1. Не залічыцца, не залічвацца ў віну. — Не, калега: трэба пазнаёміцца з пісаранкамі, бо калі не зойдзеце да іх, то гэта будзе такая крыўда, якая вам ніколі не даруецца ні ў гэтым жыцці, ні на тым свеце. Колас.

2. толькі незак. Зал. да дараваць (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпусти́ть сов.

1. в разн. знач. адпусці́ць, мног. паадпуска́ць;

отпусти́ть дете́й на като́к адпусці́ць дзяце́й на като́к;

отпусти́ть реме́нь адпусці́ць рэ́мень;

отпусти́ть това́р адпусці́ць тава́р;

отпусти́ть бо́роду адпусці́ць бараду́;

отпусти́ть сре́дства адпусці́ць сро́дкі;

отпусти́ть шу́тку адпусці́ць жарт;

2. (простить) уст. адпусці́ць, дарава́ць;

отпусти́ть грехи́ рел. адпусці́ць (дарава́ць) грахі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

excuse​2 [ɪkˈskju:z] v.

1. (for) выбача́ць, прабача́ць; дарава́ць

2. (from) адпуска́ць, вызваля́ць;

He was excused from military service. Яго вызвалілі ад вайсковай службы.

♦

excuse me выбача́й(це); праба́ч(це);

Excuse me? AmE Што вы сказалі?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)