ненаўмы́сля, прысл.

Разм. Тое, што і ненаўмысна. — Я ненаўмысля, татачка, спаліў стажок! — сказаў Цімошка і горка заплакаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРАЛСО́Р,

бяссцёкавае горка-салёнае возера ў Казахстане, на Прыкаспійскай нізіне. Пл. 101 км². Паклады саляноснай гразі — хакі. Здабыча солі.

т. 1, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

górka

ж.

1. горка, узгорак;

2. гарышча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узго́рак, ‑рка, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак. Пясчаны ўзгорак. □ Вада клінам уразалася ў лагчынку між двума ўзгоркамі. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hill [hɪl] n. узго́рак, паго́рак; го́рка

♦

be over the hill infml быць непатрэ́бным, сысці́ са сцэ́ны (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wormwood [ˈwɜ:mwʊd] n. палы́н;

wormwood wine палыно́ўка;

The thought was wormwood to him. Яму было горка ад гэтай думкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́рачка ​1, ‑а, н.

Разм. і нар.-паэт. Памянш.-ласк. да гора.

го́рачка ​2, ‑і, ж.

Памянш.-ласк. да гара; горка ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ródelbahn

f -, -en спарт. го́рка для ко́ўзання на са́нках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bítterlich

1.

a гаркава́ты

2.

adv

~ wéinen — го́рка пла́каць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cry one’s eyes out, cry one’s heart out

го́рка пла́каць, вы́плакаць во́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)