пунш, ‑у, м.

Спіртны напітак, звычайна гарачы, які гатуецца з рому з цукрам, лімонным сокам або фруктамі.

[Англ. punch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thermál

a цёплы, гара́чы, тэрма́льны (аб крыніцах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Héißsporn

m -(e)s, -e гара́чы чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

па́лкі, -ая, -ае.

1. Прасякнуты моцным пачуццём.

П. парыў.

Палкая прамова.

2. Які вельмі захапляецца чым-н., цалкам аддаецца якой-н. справе.

П. агітатар.

П. змагар за нацыянальнае адраджэнне.

3. Вельмі страсны, гарачы.

П. позірк.

|| наз. па́лкасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хамсі́н, ‑у, м.

Спец. Сухі і гарачы вецер на паўночным усходзе Афрыкі, які прыносіць шмат пяску і пылу.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scorching [ˈskɔ:tʃɪŋ] adj. пяку́чы; гара́чы, спяко́тны;

It’s scorching hot today. Сёння нязносная гарачыня.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гаро́нчка, горо́нчка ’высокая тэмпература; тыф; грып’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з польск. gorączka ’тс’ (да gorący ’гарачы’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

празелі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Кніжн.

1. Той, хто прыняў новую веру.

2. Новы і гарачы прыхільнік чаго‑н.

[Грэч. prosēlytos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Дзелавы абмен думкамі пры высвятленні якіх-н. пытанняў, умоў і пад.

Дыпламатычныя перагаворы.

2. Размова; кароткая спрэчка (разм.).

Заказаць міжгародні п.

П. з суседкай па размеркаванні плошчы калідора быў гарачы.

|| прым. перагаво́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тро́пік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Уяўны круг, які праходзіць паралельна зямному экватару на адлегласці 23°26’ на поўнач або на поўдзень ад яго.

Т.

Казярога.

Т.

Рака.

2. Гарачы пояс зямнога шара, размешчаны паміж экватарам і гэтым кругам.

|| прым. трапі́чны, -ая, -ае.

Трапічная спёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)