Выратава́льнік (БРС). Ад выратаваць (гл. ратаваць). Відавочна, структурная калька рус. спаси́тель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лоўма ’гультай, лежань’ (ТС). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. laũmė ’заняпалы, нядбайны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масалба́с ’аболтус’ (Бяльк.). Відавочна, з ідыш. Параўн. ням. Massel ’балванка (чыгуна)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́рэзь ’рэдзь у трыгубіцы’ (ТС). Відавочна, з по‑рэдзь < рэдкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́мбель ‘тоўсты свердзел’ (У. Калеснік). Гл. тэбель; відавочна, з другаснай назалізацыяй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́пікна ’латка’ (пух., ДАБМ) утварылася, відавочна, шляхам кантамінацыі лапіна і лапікла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́шына ’лысіна’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Відавочна, з плешина ’тс’, параўн. рус. плешь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лы́нкаць ’швэндацца, бадзяцца без справы’ (паўд.-усх., КЭС). Відавочна, да лы́ндаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мурда́сна ’брудна’. Відавочна, балтызм. Утвораны паводле жу́дасна (< жуда́), параўн. літ. mùrdyti ’пэцкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гайда́чыць ’марнатравіць, транжырыць’ (Юрч.). Відавочна, ад гайда́к ’від танца’. Першапачатковае значэнне ’танцаваць, скакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)