гу́галь, ‑ю, м.

Абл. Куколь. Трыпутнікам, гугалем і мышыным гарошкам парасла высокая мяжа. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлык

[кр.-тат. (ba)šlyk = башлык]

высокая футравая шапка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

засвая́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць засвойвацца свядомасцю або арганізмам. Добрая засваяльнасць праграмы вучнямі. Высокая засваяльнасць кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЛАГЁЗ,

самая высокая вяршыня Армянскага нагор’я; гл. Арагац.

т. 1, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́ліх, ‑а, м.

Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.

[Ням. Kelch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кано́плі, канапе́ль.

Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць пяньку, а з семя — алей, а таксама семя гэтай расліны.

◊

Як Піліп з канапель (разм.) — знянацку выскачыць, з’явіцца адкуль-н.

|| прым. канапля́ны, -ая, -ае.

К. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кві́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж.

1. Пятая ступень гамы, а таксама інтэрвал, які ахоплівае пяць ступеней.

2. Самая высокая па тоне струна некаторых струнных інструментаў.

◊

Павесіць нос на квінту (разм., жарт.) — зажурыцца, засумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біто́н

(фр. bidon)

высокая цыліндрычная пасудзіна з накрыўкай для вадкасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tumbler [ˈtʌmblə] n.

1. ке́ліх для віна́; высо́кая шкля́нка

2. dated акраба́т

3. неваля́йка (цацка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

up-market [ˌʌpˈmɑ:kɪt] adj. эліта́рны, прызна́чаны для шыко́ўнай пу́блікі;

an up-market fashion высо́кая мода

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)