вы́вод​II м. (заключение) вы́вад, -ду м., высно́ва, -вы ж.; (результат, итог) вы́нік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

draw​1 [drɔ:] n.

1. жараб’ёўка

2. sport нічыя́, нічы́йны вы́нік

3. ро́зыгрыш (у латарэі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ultimate​1 [ˈʌltɪmət] n. канчатко́вы вы́нік; мяжа́;

the ultimate (in smth.) infml мяжа́ (чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upshot

[ˈʌpʃɑ:t]

n.

высно́ва f .; вы́нік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падраху́нак, ‑нку, м.

1. Агульная сума.

2. Вынік (якой‑н. дзейнасці, заняткаў і пад.). Скончыўшы навучанне і перагледзеўшы работы вучняў, Лабановіч часта падводзіў падрахункі дню. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфе́кт, ‑а, М ‑кце, м.

У некаторых мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае, што дзеянне закончылася ў мінулым, а вынік яго працягваецца цяпер.

[Ад лац. perfectus — закончаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здабы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць; тое, што непадзельна стала чыім-н. набыткам.

Сялянскія здабыткі.

Творчасць Янкі Купалы стала здабыткам сусветнай культуры.

2. Дасягненні ў развіцці чаго-н.

Мастацкія здабыткі.

3. Здабытая рэч, прадмет і пад.

Паляўнічы з.

4. Вынік множання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zdumiewający

здзіўляльны; уражвальны; дзівосны;

zdumiewający wynik — цудоўны (неверагодны) вынік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wáhlergebnis

n -ses, -se вы́нік вы́бараў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúfallsergebnis

n -ses, -se выпадко́вы вы́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)