ekspens, ~u
м. часцей мн.
~y уст. выдаткі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
затра́та, ‑ы, ДМ ‑траце, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. затрачваць — затраціць.
2. звычайна мн. (затра́ты, ‑трат). Тое, што затрачана; расходы, выдаткі. Затраты на абсталяванне. Знізіць затраты. □ — Прадбачацца вялікія затраты для ўмацавання гаспадаркі. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
koszt, ~u
м.
1. кошт, вартасць;
koszt pracy — кошт працы;
koszt przewozu — кошт перавозкі;
2. ~y мн. выдаткі, расходы, затраты;
koszt bieżące — бягучыя выдаткі (расходы, затраты);
~y ogólne — накладныя выдаткі;
~y sprzedaży — выдаткі рэалізацыі (абарачэння);
~y ubezpieczenia — выдаткі на страхаванне;
~y utrzymania — кошты ўтрымання; пражытачны мінімум;
~y własne — сабекошт;
obniżyć ~y — знізіць затраты;
ponosić ~y — выдаткоўваць;
obniżenie ~ów własnych — зніжэнне сабекошту;
~y produkcji — выдаткі вытворчасці;
~y handlowe — накладныя выдаткі;
~y podróży — а) дарожныя (падарожныя) выдаткі;
камандзіровачныя;
~em czego — за кошт чаго;
własnym ~em — за свой кошт;
na koszt firmy — на кошт фірмы;
~y eksploatacji — эксплуатацыйныя выдаткі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Kóstenaufwand
m -(e)s выда́ткі, затра́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Rüstungsausgaben
pl выда́ткі на ўзбра- е́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zurückerstatten
vt вярну́ць (доўг); пакры́ць (выдаткі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Geméinkosten
pl эк. агу́льныя (накладны́я) выда́ткі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hérstellungskosten
pl выда́ткі вытво́рчасці; кошт вы́рабу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Выда́так ’расход’ (Нас., Касп., Байк. і Некр.), выда́ткі рус. ’издержки’ (Байк. і Некр., БРС), укр. вида́ток ’расход; умалот’, польск. wydatek ’расход; атрыманая прадукцыя’. Суфіксальнае ўтварэнне ад вы́даць ’патраціць (грошы)’ і інш., магчыма дапусціць запазычанне з польск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
акупі́ць décken vt, áusgleichen* vt; ersétzen vt;
акупі́ць выда́ткі die Áusgaben décken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)