навуковае таварыства бельгійскіх езуітаў, што рэдагуе і выдае жыціі святых каталіцкай царквы. Засн. ў Антверпене Ж.Боландам, які ў 1643 пачаў выдаваць «Жыціі святых» (Acta Sanctorum; да 1942 выйшла 67 т.). Выдаюць таксама штоквартальнік Analekta bollandiana (з 1882) і бюлетэнь бягучых агіяграфічных выданняў (з 1886). Цэнтр т-ва ў Бруселі.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АБАВЯЗКО́ВЫЯ ПАСТАНО́ВЫ,
у Расійскай імперыі ў 2-й пал. 19—пач. 20 ст. акты службовых асоб (ген.-губернатараў, граданачальнікаў), якія выдаваліся дыскрэцыйна (у залежнасці ад асабістага меркавання) і змяшчалі юрыд. санкцыі. Прымаліся для барацьбы з рэв. рухам. Паводле палажэння ад 13.7.1876 губернатары атрымалі права выдаваць абавязковыя пастановы аб забароне сходаў, органаў друку і інш. Палажэнне ад 14.8.1881 акрэслівала паўнамоцтвы службовых асоб на прыняцце абавязковых пастаноў у мясцовасцях, аб’яўленых на асобым становішчы, пазней губернатары атрымалі права выдаваць абавязковыя пастановы тэрмінам на 1 год і ў мясцовасцях, дзе выключнага становішча не было. У 1904—07 паўнамоцтвы на абавязковыя пастановы мелі мінскі і магілёўскі, у 1909—13 — віленскі, віцебскі, мінскі, магілёўскі губернатары. Абавязковыя пастановы існавалі да Лют. рэвалюцыі 1917.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́рчитьнесов.
1.(сводить судорогами) ку́рчыць;
2.(коробить) безл. крыві́ць;
3.(рожу, гримасу) крыві́ць, стро́іць;
4.разг. (представлять из себя) стро́іць, выдава́ць(за каго); (прикидываться) прыкі́двацца (кім);
ко́рчить из себя́ знатока́ стро́іць з сябе́ знатака́ (зна́ўцу) (выдава́ць сябе́ за знатака́, за зна́ўцу), прыкі́двацца знатако́м (зна́ўцам);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыстаўля́цца ’прыкідвацца, строіць з сябе п’янага’ (Ян.). Укр.дыял.приставля́тися ’прыкідвацца кім-небудзь, выдаваць сябе за каго-небудзь’. Параўн. выстаўля́цца ’тс’, што да ста́віць, ста́віцца (гл.).
друкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.
1. Адціскаць, выбіваць якія‑н. знакі (літары, лічбы, чарцяжы, малюнкі і пад.) на паперы з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў. // Выпускаць такім спосабам у свет; выдаваць. Друкаваць збор твораў Янкі Купалы.// Змяшчаць у друку. [Нічыпар:] Моцна вучоны чалавек. Кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
issue2[ˈɪʃu:, ˈɪsju:]v.
1. абвяшча́ць;
He issued a solemn warning. Ён зрабіў сур’ёзнае папярэджанне.
2. выпуска́ць; выдава́ць;
issue passports/visasвыдава́ць пашпарты́/ві́зы;
a book issued last year кні́га, вы́дадзеная ў міну́лым го́дзе
3. (from) выцяка́ць; выхо́дзіць;
Smoke issued from the chimney. З коміна ішоў дым;
Blood was issuing from his wounds. З яго ран сачылася кроў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
manifesto
[,mænɪˈfestoʊ]1.
n., pl. -toes
маніфэ́ст -у m.
2.
v.i.
выдава́ць маніфэ́ст
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выдава́ннеср.
1. вы́дача ж.;
2. вы́дача ж.;
3. изда́ние;
4. вы́дача ж., разглаше́ние;
5. вы́дача ж.;
1-5 см.выдава́ць1-4, 6
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)